p-110
Social media deel 110.
Beschaafde mensen.
Citaten uit onze brief aan voormalig Minister-president M. Rutte van 15 april 2020.
Beschaafde mensen houden zich altijd en overal aan alle wet- en regelgeving.
De belangrijkste partijen die een belangrijke rol spelen.
Hogerhand/de overheid.
Staat onder druk van de gevestigde orde, zijnde de politiek, politici, bestuurders en het gegoede bedrijfsleven. Hogerhand moet doen wat de ‘lobbycratie’ direct of indirect wil bereiken. Dat betekent dat een deel van die top-down communicatie heimelijk en geheim is. Geen enkele partij wil met naam en toenaam genoemd worden over zijn belangen en wijze van zijn belangenbehartiging.
De burgers.
Zijn niet of nauwelijks verenigd tegenover de politiek en de trias politica-partijen, met name de regering. Verdeel en heers tekent de partijleden. Minder dan 2% is lid, actief is bijna niemand tenzij in het lokale partijbestuur opgenomen. Via de gemeenteraad en het College van B & W (College van burgemeester en wethouders) zie je de kopstukken die ambities hebben in de politiek. De gemeenten zijn in dit opzicht belangrijker dan de provincies. De provincie staat heel veel verder van de gewone burger.
De zeven corrupte, misdadige en criminele gedraging begaan door hogerhand tegenover de burgers.
Het bewijs?
Geen van deze betrokken wetenschappelijke en beëdigde functionarissen heeft een onpartijdig en onafhankelijk extern beschikbaar gestelde Verklaring Omtrent Gedrag toegekend gekregen afkomstig van een adequaat, wettelijk, onpartijdig en onafhankelijk toezichthouder. En juist dat is een belangrijke indicatie dat het politiek correcte acteurs en toneelspelers zijn die de heimelijke belangen van de neutraal geachte overheid/hogerhand en zichzelf heimelijk en straffeloos dienen.
Deze ‘zeven’ of wetteloosheid vormen bewuste, bedoelde, structurele en systematische proceduremaatregelen bij hogerhand die een politieke keuze zijn op basis van de heimelijke voordelen voor hogerhand en die ontstaan als gevolg van het voortbestaan van dit systeem en de handhaving en uitbreidingen ervan.
Zonder Verklaring Omtrent Gedrag is elke wetenschappelijke, beëdigde en geüniformeerde functionaris werkzaam bij hogerhand onbetrouwbaar op basis van het verleden en niet te vertrouwen voor de toekomst.
De rechtspraak.
Die kun je niet los zien van de rol van de advocatuur. Want de belangrijke(re) geschillen tussen burgers en overheid, en die tussen burgers onderling, lopen via de advocatuur. En binnen de advocatuur gelden dezelfde spelregels als binnen hogerhand/de overheid. Het draait om de heimelijke samenspanning die plaatsvindt. De advocaten bepalen samen wie wat inbrengt en wat niet. Dat dossier van beide advocaten vormt niet geheel toevallig het gerechtelijk dossier.
En door die afstemming komt er in dat gerechtelijk dossier niet te staan ‘wat er echt allemaal is gebeurd’. En ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ is nu net de waarheid die de rechter wettelijk moet verzamelen en kennen voor zijn oordeel en besluiten. Verzamelen in die zin dat niet de wet of de rechter maar de advocaten samen bepalen wat er wel en wat er niet in komt te staan. Vergelijk dit met de besluitvorming binnen de regering en het parlement. Politici bepalen wat er bekend wordt en wat niet.
Door de complete waarheid aan de rechter te onthouden krijgt de rechter een gemanipuleerd en verkeerd beeld van de zaak/situatie. Ja, zo simpel is het. En de enige ooggetuigen, die precies weten ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ worden als kleine kinderen uiteindelijk feilloos buiten het gerechtelijk proces en -dossier gehouden.
Denk aan het eerdergenoemde monopolie en de eigen regelgeving. Door manipulatie van het gerechtelijk dossier komt de rechter tot een door de advocaten gewenste ‘juridisch juiste conclusie’, de nieuwe papieren waarheid/werkelijkheid. En dat hoopten de beide advocaten samen te bereiken. Zij verdelen de buit, zij waren ‘te koop’ voor de meestbiedende.
En de rechter? Die is hiervan bijna altijd op de hoogte. Hij kan dat tenminste aanvoelen omdat hij niet mag onderzoeken maar wel moet letten op de juistheid, volledigheid en logica van alle verstrekte gegevens et cetera. Maar, door de rechter vol te stampen met zaken krijgt hij geen tijd elk dossier goed te doorgronden. En een rechterhand van hem, de ‘procesmanager’, verzamelt de feiten die de rechter krijgt voorgekauwd en stelt een gerechtelijke uitspraak op. Het enige dat de rechter doet is, feitelijk, het document dat uitspraak heet, voorzien van een handtekening.
De advocatuur is zowel de geheime dienst als de spionagedienst voor hogerhand/de overheid. Als die twee partijen middels heimelijke samenspanning elkaar goed ‘helpen’ is het verdienmodel van beiden daarmee gediend. En daarmee de reputatie van de functionarissen. Beiden, de advocaat en de rechter, zijn heimelijk en straffeloos ‘te koop’.
Op een zeer belangrijke voorwaarde. ‘De 7’ moet voorkomen dat dit spel en deze spelregels publiek geheim worden. Geen trias politica, geen adequaat toezichthouder en toezicht, geen adequate handhaving door het Openbaar Ministerie, geen complete tegenspraak, geen kriebels omdat de zorgplicht, ethiek, moraal, fatsoen en integriteit niet deugt et cetera.
En elke idioot die denkt dat hogerhand/de overheid wetteloos opereert komt uiteindelijk bij de advocatuur en de rechter terecht, hoe je het ook draait of keert. Het Ministerie van Justitie en Veiligheid (MvJV) beheert de hele keten en dat maakt het corrupte, misdadige en criminele gedrag van functionarissen werkzaam bij hogerhand/de overheid onaanraakbaar en onaantastbaar.
En geen enkele parlementariër of lid van de regering of rechtspraak zal aan het bestrijden hiervan zijn vingers branden. Hij weet dat hij zichzelf voorgoed onacceptabel en onmogelijk maakt binnen hogerhand/de overheid. En de oprechte advocaat wordt eruit gewerkt omdat hij een verrader is van een jaarlijkse miljardenindustrie. In dienst en opdracht van de politiek, politici, bestuurders en het gegoede bedrijfsleven, zijnde de heimelijke opdrachtgevers hiervan.
Beknopte samenvatting en conclusies.
Kenmerk: Beschaafde mensen.