p-33
Social media deel 33.
Burgers doen er ook toe.
Onze brief van heden aan de Minister-president over ‘Burgers doen er ook toe’.
Wetenschappers en beëdigde functionarissen mogen straffeloos ontkennen, verzwijgen en negeren als hen dat goed uitkomt en liegen en bedriegen als dat nodig is. Als dat maar hun belangen dient.
Nederlandse burgers moeten weten dat vonnissen ‘te koop zijn’ en hoe advocaten dat ‘regelen’.
De advocatuur die zich bezighoudt met burgerlijk recht is een grote donkere kamer. De rechtspraak is dat, in het verlengde daarvan, ook. Zij doen zich samen voor als transparant maar zeer ongebruikelijke fundamentele zaken blijven in het duister gehuld. En die duisternis zorgt voor een voortgezet misdadig en crimineel gedrag begaan door commerciële advocaten. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans dit succesvol ter discussie te stellen.
Door de statische gezagsverhoudingen en het procesmonopolie is een onnozele procespartij compleet overgeleverd aan de grillen van zijn advocaat/’meester’, die meer verzwijgt dan uitlegt. Het eigenbelang van de commerciële advocaat is verstopt en beschermd. Dit is de ideale voedingsbodem voor ‘heimelijke samenspanning’, donkere kamers en misdadig en crimineel gedrag, zeker als de belangen groot zijn..
De ervaren procespartij maakt hier dankbaar gebruik van.
Door de ‘tegenspraak op papier’ in plaats van ‘tegenspraak uit eigen recherche door de onderzoekrechter’ krijgt de rechtbank een papieren werkelijkheid die enorm verschilt van wat er in werkelijkheid is gebeurd. Dit gevolg was te voorzien. Deze manipulatie van de rechtbank en de rechter leidt tot verkeerde uitspraken. Er zijn financieel economisch sterke partijen die hierop al heel lang zijn ingespeeld. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans om dit succesvol ter discussie te stellen.
Justitie cum suis, de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) en de advocatuur’ controleert zichzelf en ‘bemoeilijkt’ het zichzelf en haar leden en medewerkers niet/nooit. Het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie en de Nederlandse Orde van Advocaten zijn innig ingespeeld op elkaar om de status quo tehandhaven en te verdedigen. De Nederlandse Orde van Advocaten ‘controleert’ de praktische gang van zaken en redigeert die als het gebeurde haar (leden) niet goed uitkomt. Dat kan zij als belangenbehartiger van de beroepsgroep advocatuur in heimelijke combinatie met die van toezichthouder op die zelfde advocatuur.
Zij bepaalt bij uitsluiting van anderen de spelregels. De Nederlandse Orde van Advocaten is als toezichthouder niet alleen passief maar ook selectief. Zij toetst niet op eigen initiatief en steekproefsgewijs alle dossiers van haar leden. Integendeel, alleen een klacht kan haar in beweging zetten en dan nog op basis van de verweerstukken van de aangeklaagde zelf.
Dit gedrag en deze werkwijze van toezichthouder NOvA stelt de advocaten eenvoudig in staat om misdadig en crimineel te handelen in de wetenschap dat ontdekking ervan uitblijft. Er is geen extern bewijs dat de Nederlandse Orde van Advocaten haar leden actief en op dossierniveau toetst op haar eigen kernwaarden en gedragsregels. Dit is een garantie voor misdadige en criminele uitspraken door lijdend toeziende rechters.
De Nederlandse Orde van Advocaten voldoet langdurig en in het geheel niet aan de wettelijke taak om burgers te beschermen tegen misbruik van macht en onbekendheid met de hazen en hazenpaden in het ’Paleis van Justitie’. Door gebrek aan concurrentie, controle, correctie en adequaat toezicht op de toezichthouder faalt zij volkomen. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans om dit succesvol ter discussie te stellen.
Kritiek op curatoren en rechter-commissarissen wordt afgelegd op basis van een ambtsinstructie afkomstig van het verwante Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie. Kennelijk zijn wetenschappelijke en beëdigde functionarissen in staat te sjoemelen met de relevante wettelijke bepalingen want die worden nooit genoemd in de afwijzing van dit soort klachten. Zelfs de Nationale Ombudsman mr. R.F.B. van Zutphen verlaagt zich tot het misleiden van klagers in dezen.
Dat frauderende misdadige en criminele curatoren als vrije roofridders hiermee straffeloos wegkomen is een gotspe. Het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie had en heeft genoeg redenen om dit zo aan te pakken en passeert/omzeilt zo de wetgever. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans om dit succesvol ter discussie te stellen.
De klager maakt op 14 oktober 2016 een klacht tegen de advocaten mr. I. Soetens en mr. B.G. van Twist en de advocaten/curatoren mr. drs. R.L.G. Kraaijvanger en mr. T.F. Quaars. Zij reageren daar niet op en ook niet op de herinnering en de ‘in gebreke stelling’ van klager.
Gelijktijdig en daarna stuurt klager alle kopie correspondentie naar Minister-president M. Rutte en de Ministerraad en wordt alles gepubliceerd op de website www.dewaagmeesters.blogspot.nl.
Klager gaat in beroep bij de vier regionale Dekens mr. O.E. Meijer, mr. J.F.C. Schnitzler en mr. T.J. Roest Crollius (twee keer) van de Nederlandse Orde van Advocaten maar de vier advocaten ontkennen, verzwijgen en negeren alles. De Dekens reageren voorbarig, georganiseerd en gecoördineerd, met het herhalen van de standpunten van de advocaten en ontkennen, verzwijgen en negeren van de klacht en het beroepschrift van klager. Alle Dekens bestrijden de ontvankelijkheid en verklaren de klacht en het beroep ongegrond.
Vervolgens gaat klager in hoger beroep bij de vier Raden van Discipline van de Nederlandse Orde van Advocaten, het tuchtrecht. De vier voorzitters/onderzoekrechters mr. G.A.F.M. Wouters, mr. A.G.M. Zander en mr. M.F.J.N. van Osch (twee keer) reageren, voorbarig, georganiseerd en gecoördineerd, met het herhalen van de standpunten van de advocaten en Dekens en ontkennen, verzwijgen en negeren van de klacht en het beroepschrift van klager. Alle voorzitters bestrijden de ontvankelijkheid en verklaren de klacht, het beroep en hoger beroep ongegrond.
Ook hier neemt klager geen genoegen mee en maakt vier verzetsschriften. Daarop volgen vier hoorzittingen bij de vier onderzoekrechters, mr. J.D. Streefkerk, mr. R.A. Steenbergen (twee keer) en mr. M.P.J.G. Göbbels waarna klager schriftelijk en gemotiveerd aan de vier Raden van Discipline bevestigt dat zij ‘tot op het bot corrupt’ zijn. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans om dit succesvol ter discussie te stellen.
De medewerkers van ‘Justitie’, de Nederlandse Orde van Advocaten en de advocaten maken geen fouten. En als zij zich wel vergissen dan zijn het betreurenswaardige onfortuinlijke beroepsfouten die zij traditioneel ontkennen, verzwijgen en negeren tegenover de slachtoffers en in opdracht van hun beroepsaansprakelijkheidsverzekering. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans om dit succesvol ter discussie te stellen.
Dit mag allemaal van de wetgever, het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie, de Nederlandse Orde van Advocaten en de Ministerraad/Minister-president. Zij zullen traditioneel alles ontkennen, verzwijgen, negeren, wegredeneren en wegschrijven net als de klachtenbehandelaars. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans om dit succesvol ter discussie te stellen.
In de Nederlandse democratie is het kiesrecht eens per vier jaar voorbehouden aan de ‘kiezers’. Het bedrijfsleven heeft dit kiesrecht niet maar kiest elke dag voor lobby en ‘heimelijke samenspanning’ om politici en bestuurders te beïnvloeden. Daarna kiezen politici en bestuurders hun mannetjes en vrouwtjes voor hun zendingswerk. Kennelijk heeft dit veel maatschappelijke voordelen want een klager krijgt geen kans dit succesvol ter discussie te stellen.
Alle macht leidt tot corruptie, absolute macht leidt tot absolute corruptie. (Lord John Dalberg-Acton, 1887).
Kenmerk: Burgers doen er ook toe.