Jan Scholten: p-124

p-124

Mag ik even kritisch zijn?

Social media deel 124.

Mag ik even kritisch zijn?

Citaten uit onze brief aan voormalig Minister-president M. Rutte van 20 juli 2020.

De beroepsgeheimen.

Voorbeelden van heimelijke en angstaanjagende beroepsheimen.

Elk beroep kent ‘vakgeheimen’ die absoluut geheim moeten blijven voor het publiekelijk c.q. de burgers en bevolking.

Denk aan het volgende.

1

Onze representatieve parlementaire democratie.

Werkt die wel zoals politici dat beweren?

Politieke partijen verzorgen op hun partijcongres de heimelijk geselecteerde ‘voordracht en benoeming van hun welwillende ideologische zetbazen’ op de kandidatenlijst voor de verkiezingen van de Tweede Kamer. Zij die ‘gekozen’ zijn ondertekenden het partijprogramma en ondertekenden vervolgens welwillend het coalitieprogramma van en voor de nieuwe regering. De leden van de nieuwe regering worden ook heimelijk geselecteerd ‘voorgedragen en benoemd’ door de coalitiepartijen. Daarna treedt de lobbycratie in werking en bepalen zij in doorslaggevende mate de concrete uitvoering van het regeerprogramma. Is dat de bedoeling?

Verwijzend naar het coalitieprogramma, en met name naar de actualiteiten van het regeren, worden de wensen van de lobbyisten heimelijk en straffeloos zo veel mogelijk gerealiseerd zonder verder enige inbreng van de gewone burgers, die vier jaar lang niet meer ‘aan tafel’ zitten. De leden van de regering en de coalitieleden in de Tweede Kamer bepalen in hun eentje wat er verder nog valt te doen aan ingrepen en correctiemaatregelen.

Zo krijgen de leden van de regering, samen met de coalitieleden in de Tweede Kamer, ongestoord alle gelegenheid de ‘dividendcoup’ van Minister-president M. Rutte tot wet te verheffen. En het pensioenakkoord in achterkamertjes te regelen. En samen met de heimelijke lobby van het bedrijfsleven een plan te maken om de energietransitie - lees ‘van het aardgas af’ - zo in te vullen dat zowel de werkgelegenheid als de Staatskas - met alle loonheffing en 21% BTW (Belasting over toegevoegde waarde) over alle investeringen/kosten goed zijn gewaarborgd. En tussen de actualiteiten door een heimelijk ‘cordon sanitair’ in stand houden en zelfs uitbreiden tegen partijen die ‘populistisch’ zijn en politiek niet correct de immigratie, woningnood en onhaalbare ‘eigen woning’ bekritiseren.

De burger staat vier jaar ‘buitenspel’ en alle invloed, ook die via referenda, is door diezelfde representatieve democratie uitgesloten. Dat zijn de feiten. Leden van de Tweede Kamer zijn gewoon zetbazen die ‘te koop’ waren en zijn. En tegelijkertijd hebben zij de mond vol over ‘draagvlak’. Zij voelen zorgplicht tegenover de partij en de lobbycratie, niet tegenover de gewone burger met zijn noden en lasten.

2

Geldschepping.

Een gevaarlijk boekhoudkundig foefje van commerciële banken en de Europese Centrale Bank (ECB). De Europese Centrale Bank bepaalt als monopolist de ‘omvang’ van de gevaarlijke geldschepping in de Europese Unie (EU). Uit politieke motieven via de door hen/de Europese Commissie (EC) bij de Europese Centrale Bank voorgedragen en benoemde ‘politicus/zetbaas’. Door de onverantwoorde experimentele geldschepping door de Europese Centrale Bank kent de Nederlandse 10 jaars staatsobligatie al circa vijf jaar een negatieve rente, van circa – 0,4% per heden. Niet de vrije kapitaalmarktrente, gebaseerd op risico’s, inflatie en winstmarge bepaalt de rente van staatsobligaties in Europese Unie landen maar de politieke beleidsrente van de Europese Centrale Bank.

Anders zouden de Zuid-Europese EU-landen en hun bankwezen al in 2015 failliet zijn gegaan. De politici laten hun ‘politieke project’ Europese Unie en hun ‘politieke project’ euro/€ niet failliet gaan. Alle Noord-Europese EU-landen met een negatieve rente betalen de rekeningen. Dat wil zeggen de gewone burgers in die landen met hun spaargeld en pensioenrechten. En de Nederlandse Staat profiteert hier, net als alle andere leners van grote sommen geld, het meeste van.

3

Boeterente.

Dit is het volgende gevaarlijk boekhoudkundig foefje van commerciële banken. Enkel door de negatieve beleidsrente van de Europese Centrale Bank (!) is de rente in Noord-Europese EU-landen negatief. Dat verleidt commerciële banken om hun klanten met destijds lang vastgezette hoge realistische kapitaalmarktrente voor een lening om een woning te kopen, om die rente te verlagen naar de huidige kunstmatig en politiek gestuurde lage (Europese Centrale Bank beleid) rente en het renteverschil ‘af te kopen’.

Afkopen gebeurt door het betalen van ‘boeterente’ voor het verlagen van de te betalen rente in de toekomst. Het argument van de banken voor het opeisen van die boeterente is ‘winstderving’. Maar geldschepping, de boekhoudkundige basis van de lening destijds, kost niets, nul, nada. De inkoop van de geldschepping bij het aangaan van de lening en de renteverlaging later is namelijk ‘nul’. Het is puur ‘boekhoudkundige gegoochel.

Het is pure ‘winst’, geldklopperij en misleiding die al circa 20 jaar lang heimelijk en straffeloos plaats kan en mag vinden. De advocatuur en de rechtspraak zwijgen en kijken de andere kant op. En de boeterente is fiscaal een aftrekpost voor de inkomstenbelasting dus alle andere burgers betalen hier indirect aan mee vanuit de schatkist geredeneerd’.

Geldschepping en boeterente zijn de twee belangrijkste commerciële bedrijfsgeheimen van het/ons bankwezen en leveren hen tientallen miljarden euro's per jaar op.

4

De heimelijke samenspanning binnen advocatuur, rechtspraak en hogerhand.

Bekend met de onfortuinlijke beroepsfout van de Tweede Kamer/ons parlement. Elke wetenschappelijk opgeleide, beëdigde en geüniformeerde functionaris bij hogerhand/de overheid = de politiek is bekend met de ‘onfortuinlijke beroepsfout’ van de Tweede Kamer/ons parlement.

Wij stelden en stellen vast dat u allen van hogerhand/de overheid = de politiek, zowel gezamenlijk als ieder afzonderlijk, wist of kon weten dat ons parlement destijds de beroepsgroep advocatuur, de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA), benoemde tot wettelijk toezichthouder op diezelfde beroepsgroep advocatuur. Op ‘zichzelf’ dus’.

Binnen hogerhand, de rechtspraak en de advocatuur heersen gelijktijdig een monopolie, een machtspositie en wetteloosheid. Die wetteloosheid kan en mag bewust en bedoeld ontstaan van de Tweede Kamer(leden) door het ontbreken van trias politica of functiescheiding, een adequaat toezichthouder, adequate handhaving door het Openbaar Ministerie, de wettelijk vereiste complete inhoudelijke publieke ‘tegenspraak’ en de maatschappelijk aanvaarde zorgplicht, ethiek, moraal, fatsoen en integriteit.

De Tweede Kamer(leden) hebben immers de beroepsgroep advocatuur (Nederlandse Orde van Advocaten) ook exclusief benoemd tot wettelijk toezichthouder op zichzelf. Voor de buitenwereld geldt daar de wet- en regelgeving, intern de wet van de sterkste.

Hierdoor ontstaan per werkdag honderden corrupte, misdadige en criminele gerechtelijke uitspraken en honderden corrupte, misdadige en criminele (vaststelling)overeenkomsten tussen advocaten (kantoren).

5

De organisatiestructuur van het bedrijfsleven.

Het ‘bedrijfsleven’ is representatief vertegenwoordigd, dat wil zeggen via ‘voordracht en benoeming’, bij de politiek, politici, bestuurders en het gegoede bedrijfsleven zelf, VNO-NCW et cetera (Officieel de Vereniging VNO-NCW, is de grootste werkgeversorganisatie in Nederland). Maar die voorgedragen en benoemde bestuurders nemen heimelijk en straffeloos deel aan georganiseerde heimelijke samenspanning in achterkamertjes bij, met en op uitdrukkelijk verzoek van diezelfde politiek en politici. Dit fenomeen is duidelijk zichtbaar bij de pensioensector, het bankwezen, de advocatuur, de werkgeversorganisaties, de accountants, de medici, de werknemersorganisaties, de rechtspraak et cetera et cetera.

Alle ‘maatschappelijke akkoorden’ die onder de kabinetten Rutte I tot en met III tot stand kwamen zijn door hen, met hen en zonder inbreng van alle betrokken gewone burgers, die alle rekeningen betalen, tot stand gekomen. En we weten niet wat het pensioenakkoord en het klimaatakkoord ons uiteindelijk zullen brengen maar wel wie daarvan profiteren op de korte en lange(re) termijn.

6

Het pensioenakkoord.

Een schemeriger en slechter open einde akkoord is niet denkbaar.

De pensioenfondsen maken goede rendementen maar toezichthouder De Nederlandse Bank (DNB) heeft in 2005 - het prille begin van de wereldwijde schuldencrisis - bepaald dat toekomstige uitkeringsverplichtingen met behulp van de ‘contante waarde formule’ berekend moeten worden als verplichting/schuld voor de komende 40 jaar.

Knappe, wetenschappelijke en beëdigde koppen kunnen kennelijk aangeven wat er over 5, 10, 20, 30 en 40 jaar te gebeuren staat.

Dat koersstijgingen van obligaties, ontstaan doordat de politiek, de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank de ‘kapitaalmarktrente’ bewust en bedoeld negatief maakten, enigszins wordt gecorrigeerd is wel logisch. Door die ingreep is het gezamenlijk pensioenvermogen verdubbeld in de afgelopen acht tot negen jaar, tot circa € 1500 miljard per heden. Maar de uitkeringen zijn gedaald/niet geïndexeerd en de premieverplichtingen van medewerkers fors gestegen.

Niemand kan publiekelijk, onpartijdig, onafhankelijk en cijfermatig aangeven wat de noodzaak van die 40 jarige visie periode is. De politiek en de politici houden hun mond stijf dicht over de echte motieven hiervoor en de media zijn bang voor sancties als zij politiek niet correct deze beerput openen. We mogen hierbij de geheime rol van de belastingdienst niet onderschatten.

Die wil per se binnenkort van elke pensioengerechtigde weten hoe groot zijn persoonlijke pensioenpotje is! De berekening van het personaliseren van de pensioenrechten toont straks aan wat de echte redenen waren van de autoriteiten om alle gewone pensioengerechtigden hierbuiten te houden.

7

De beurzen.

De ‘werkplaatsen van de getrainde gokkende graaiers’.

Dan praten we over 24/7 wereldwijd alle plaatsen waar het aanbod en de vraag samenkomen van onder andere aandelen, obligaties, ruwe olie, valuta, en omvangrijke bulkproducten als grondstoffen, voedsel et cetera.

De buitenwereld hoort van de politici altijd en overal dat deze markten vrij, onpartijdig en onafhankelijk functioneren conform hun neoliberale ideologische politiek. Maar niets is minder waar. De laatste veertig jaar zijn overal alle marktpartijen ‘gefuseerd’ waardoor het aantal marktpartijen zeer klein werd en soms zelfs tot het minimale is gereduceerd.

Uiteraard met medewerking van de ‘bevoegde autoriteiten’. Daardoor is het heel verleidelijk geworden om heimelijk samen te spannen (geheime afspraken te maken die in strijd zijn met de wet) om zo de winstmarges te optimaliseren en zelfs te maximaliseren. Daarnaast is het heel eenvoudig geworden om politieke censuur en beïnvloeding te gebruiken om politiek correcte prijsontwikkelingen te laten ontstaan.

Bewijzen? President D. Trump van de Verenigde Staten heeft gesuggereerd dat de rente in zijn land fors omlaag moet om de US-dollar ‘goedkoper’ te maken om zo de concurrentiekracht te vergroten. Hij benoemde een nieuwe voorzitter van de Centrale Bank (Fed) en het gebeurt keurig netjes en onmiddellijk.

Ook is hij van mening dat de olieprijs boven de 60 US-dollar/vat moet blijven als grote exporteur van ruwe olie en olieproducten. En zo geschiedde, de olieprijs schommelt rond en boven de 60 US-dollar/vat de laatste maanden. Sinds de corona crisis ruim boven de 40 US-dollar/vat om de schalieolieproductie in de Verenigde Staten niet failliet te laten gaan.

Wat wij nog niet hoorden of lazen is dat de kabinetten Rutte I tot en met III en/of de Europese Commissie(s) ‘alles in het werk stelden en stellen om dit ‘politieke censureren en beïnvloeden’ tot op de bodem uit te zoeken en de schuldigen te berechten’. En dat zal ook niet gebeuren want elke regering heeft zijn monopolistische macht aangewend om met in percentages (%) uitgedrukte accijnzen en belastingen de staatskas te spekken, niet met vaste bedragen per eenheid. De Europese Unie staten hebben er dus financieel alle belang bij dat bepaalde prijzen hoog zijn en blijven (ruwe olie) en andere laag zijn en lager worden (rente).

8

Groninger aardbeving schade.

De grootste, schandaligste, corruptste, misdadigste en crimineelste schurkenstreek van Rutte I tot en met III.

De aard en omvang van die aardbevingsschade is glashelder, voelbaar en zichtbaar voor elke Nederlander die het wil zien, wil voelen en wil begrijpen. De Nederlandse Staat heeft meer dan € 300 miljard aan aardgasopbrengsten geïncasseerd sinds 1965. En de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM), een samenwerking van Shell en Exxon, heeft hier tientallen miljarden euro's aan overgehouden. In 2018 en 2019 bekokstoofden Rutte III en de NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij) een geheime (vaststelling)overeenkomst en traineert het kabinet Rutte III vervolgens alle financiering van 100% ‘herstelwerkzaamheden’.

In Nederland, dat wil zeggen de politiek, politici van de coalitie en de oppositie, en de bevolking, vinden dat prima.
Zij zwijgen en kijken de andere kant op. Geldt hier dan niet ‘wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook de ander niet’?

Deze voorbeelden geven onder andere aan hoe corrupt, misdadig en crimineel de politiek en alle politici onder de kabinetten Rutte I tot en met III zijn geweest en nog zijn. Dit zijn de rechtstreekse gevolgen van de door de politiek bepaalde ‘voordrachten en benoemingen’ van politici in de trias politica-partijen Tweede Kamer, regering en rechtspraak, in combinatie met de politieke bepaalde ‘voordrachten en benoemingen’ in hogerhand en alle andere bestuursorganen binnen Nederland.

9

Woningnood.

Momenteel is sprake van een acuut tekort aan woningen in de orde van grootte van 325.000 stuks. Onderzoek je de aard van dat tekort dan blijkt onder andere dat de vraag naar die 325.000 woningen vooral ontstaat door de groei van de Nederlandse bevolking. En dan blijkt dat die groei grotendeels is toe te schrijven aan immigratie vanuit zowel de Europese Unie als daarbuiten. De laatste 10 jaar zijn circa 1 miljoen immigranten als burgers met een status ingeschreven.

De lokale bevolking inclusief de eigen jeugd krijgt geen redelijke kans meer om een woning tegen redelijke kosten te kunnen huren c.q. kopen. De politieke negatieve kapitaalmarktrente van de Europese Centrale Bank maakt het mogelijk dat het faillissement van Zuid-Europese staten worden vooruitgeschoven. Maar dit heeft ook de onbetaalbaarheid van woningen voor ‘starters op de woningmarkt’ veroorzaakt. De waardestijging van Nederlandse woningen komt de Nederlandse Staat echter ook goed uit, naast de positieve renteopbrengst van de nieuwe Staatsleningen.

Bijlage deel 124:

Pageviews