Jan Scholten: p-114

p-114

De publieke/openbare communicatie nader bekeken.

Social media deel 114.

Communicatie.

Citaten uit onze brief aan voormalig Minister-president M. Rutte van 11 mei 2020.

Zolang we met aandacht de waarheid, dus wat er echt allemaal is gebeurd, helder waarnemen kunnen we er niet aan twijfelen.

(René Descartes, 1556 – 1650).

1

Communicatie: effect = kwaliteit x acceptatie.

Een vergelijking tussen de publieke/openbare communicatie en de private/particuliere communicatie.

De publieke/openbare communicatie nader bekeken.

A
Het gaat over hogerhand/de overheid. De samenstelling van hogerhand in dit kader.
B
Het gaat over een wettelijk monopolie, dus onder uitsluiting van alle anderen.
C1

Binnen hogerhand/de overheid en binnen het monopolie heerst een geheime sekte.

Zij verweert zich tegen kritiek en critici door heimelijke interne wetteloosheid te organiseren. Kan altijd en overal terugvallen op ‘eigen regels’ om heimelijk zowel de vorm als de inhoud naar haar hand te zetten. ‘De zeven’ is als volgt samen te vatten.

C2

‘De zeven’ / ’de 7’ corrupte,misdadige en criminele gedragingen begaan door hogerhand tegenover burgers en bedrijfsleven.

1
Er is geen adequaat toezicht op - en handhaving van - de trias politica.
2
Er is geen adequaat toezicht en toezichthouder op alle wet- en regelgeving bij hogerhand.
3
Er is geen adequate handhaving door het Openbaar Ministerie van de (eigen) wetgeving.
4
Er is geen adequate complete inhoudelijke publieke tegenspraak namens hogerhand.
5
Er is geen adequaat toezicht op het actief ontkennen, verzwijgen, negeren en weglaten van van onwelgevallige feiten en omstandigheden voor hogerhand door medewerkers van hogerhand.
6
Er is geen adequate controle en toezicht op de maatschappelijk vereiste en aanvaarde individuele zorgplicht, ethiek, moraal, fatsoen en integriteit bij hogerhand.
7

Het bewijs?

Geen van deze betrokken wetenschappelijke en beëdigde functionarissen heeft een onpartijdig en onafhankelijk extern beschikbaar gestelde Verklaring Omtrent Gedrag toegekend gekregen afkomstig van een adequaat, wettelijk, onpartijdig en onafhankelijk toezichthouder. En juist dat is een belangrijke indicatie dat het politiek correcte acteurs en toneelspelers zijn die de heimelijke belangen van de neutraal geachte overheid/hogerhand en zichzelf heimelijk en straffeloos dienen.

‘Deze zeven’ / ’de 7’ of interne heimelijke wetteloosheid vormen bewuste, bedoelde, structurele en systematische proceduremaatregelen bij hogerhand die een politieke keuze zijn op basis van de heimelijke voordelen voor hogerhand en die ontstaan als gevolg van het voortbestaan van dit systeem en de handhaving en uitbreidingen ervan.

‘De 7’ zijn in strijd met alles wat hogerhand/de overheid volgens haar opdracht en opdrachtgevers in het algemeen- en nationaal belang zou moeten doen c.q. laten, voorkomen en bestrijden. Belangrijke ‘vrienden’ weten vooral waarover ze moeten zwijgen en elkaar niet tegenspreken. De ‘autoriteit’ laat zich gelden als de machtige hand, de afhankelijke gewone burger als de machteloze die zich aan de regels moet houden uit eigenbelang.

D

De praktische gevolgen van het monopolie (A), de macht (B) en ‘de 7’ (C) voor burgers en bedrijfsleven.

De communicatie met hogerhand/de overheid krijgt dan de volgende heimelijke kenmerken, gericht op heimelijke onaantastbare zelfbescherming en onaanraakbare zelfverdediging.

1
Geen competitie en concurrentie maar wel een hiërarchische gezagsverhouding.
2
Geen hinder van een adequaat toezichthouder en adequaat toezicht.
3
Geen transparantie maar wel veel geheimzinnigheid en dictaten van hogerhand.
4
Geheime besluitvorming en belangenafweging binnen de eigen ongrijpbare hiërarchie.
5
Heimelijk vooraf en eenzijdig juridisch ‘dichtgetimmerd’ uit eigenbelang.
6
Geen/nooit complete inhoudelijke publieke tegenspraak.
7
Eigenmachtig gedrag dat wil zeggen ‘gewoon eigen stellingen uitproberen’.
8
Ontkennen, verzwijgen, negeren en weglaten van onwelgevallige feiten en omstandigheden.
9
Toepassen van het taalspelletje: ‘wat er niet staat bestaat niet en heeft niet bestaan’.
10
Heimelijk aanspreekpunt voor politieke lobbyisten en andere belanghebbenden.
11
Een selecte groep ingewijden/’vrienden’ kent de heimelijke bijbedoelingen.
12
Hebben alle tijd om de voorbereidingen te organiseren en beheren.
13
Hebben veel geld beschikbaar om de voorbereidingen te organiseren en beheren.
14
Hebben juridische hulp van hogerhand/de overheid om de voorbereidingen te organiseren en beheren.
15
Wat er niet staat is belangrijker dan wat er wel staat.
16
Mogen en kunnen straffeloos en heimelijk serieuze en bewezen strafbare feiten en klachten wegredeneren en wegschrijven uit eigenbelang.
17
Mogen en kunnen critici en kritiek ongeloofwaardig maken en als zondebok/zwarte piet afschilderen uit eigenbelang.
18
Mogen en kunnen ‘trucjes’ gebruiken en vragen stellen om nieuwe informatie op te vragen om zo de aandacht van hun eigen falen af te leiden.
19
Eindigen hun antwoordbrieven steevast met bangmakerij en dreigementen.
20
Hun antwoordbrieven zijn eenvoudig, snel, goedkoop en meestal doeltreffend door gemanipuleerde en misleidende eigen informatie om de complete tegenspraak te blokkeren en voorkomen.
E

De formule: effect = kwaliteit x acceptatie.

Niet het systeem maar de wetenschappelijke, beëdigde en geüniformeerde functionarissen van hogerhand/de overheid veroorzaken bewust en bedoeld onoorbare situaties. Zij hebben geen adequaat toezichthouder en toezicht. En geen hinder van de functionele en maatschappelijk aanvaarde zorgplicht, ethiek, moraal, fatsoen en integriteit.

Zo ontstaat wetteloosheid door toepassing van ‘de 7’. Met als gevolg de heimelijke en praktische bescherming en ver-dediging van het systeem. Maar vooral de bescherming van de corrupte, misdadige en criminele functionarissen daarbinnen.

Het effect van een boodschap is ‘nul’ als de acceptatie ervan ‘nul’ is ondanks een 100% kwalitatieve inhoud.

Resultaat (nul) = 100% kwaliteit van de boodschap x acceptatie (nul) van die boodschap.

0 = 100 x 0.

Dus de inhoud van een boodschap kan 100% ‘waarheid’ zijn, dat wil zeggen ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ omvatten en toch een ‘nul’ resultaat opleveren als de acceptatie van de boodschap eenvoudig, snel en goedkoop mondeling of schriftelijk wordt weggeschreven en weggeredeneerd.

Zonder een adequaat toezichthouder, die adequaat toezicht houdt, is het resultaat ‘nul’.

2

Een inhoudelijke reactie op de antwoordbrief van de Raad voor de rechtspraak van 6 mei 2020.

De Raad laat weten dat zij zich niet herkent in ‘de 7’ voornoemd. En als WBA het als een klacht bedoelt dan dienen wij de juiste wet- en regelgeving te vermelden met voldoende juridisch onderbouwing. Of een rechtszaak te starten. De Raad voldoet ‘naar beste kunnen’ aan alle wet- en regelgeving.

A

Onze inhoudelijke reactie.

Het gaat er niet alleen om te handelen naar het beste kunnen, maar ook naar het beste weten.

Immers, het kunnen verplicht tot het moeten.

Wat ons - bijvoorbeeld - geweldig verbaast en irriteert is, dat uw Raad wist of kon weten dat het volslagen krankzinnig is dat ons parlement de beroepsgroep advocatuur, dus de Nederlandse Orde van Advocaten, benoemt tot wettelijk toezichthouder op diezelfde beroepsgroep. Op ‘zichzelf’ dus.

Waar is de eerste klacht hiertegen vanuit de politiek, politici, de Staatsraden en (leden van de) trias politica-partijen?
Waar is uw klacht hiertegen? Hoe komen onze gerespecteerde politiek en politici hierbij?

Wij hebben geen wetsartikelen gevonden terzake het ontbreken van de wettelijk vereiste ‘functiescheiding’ in dit besluit van ons gerespecteerde parlement.

Het bleef van destijds tot en met heden doodstil namens de zeer gerespecteerde ‘justitionele instituten, deskundigen en belanghebbenden’ in deze besluitvorming.

Tot op de dag van vandaag? Schijnheiligheid van uw Raad?

Maar geachte Raad, wij hebben ook geen wetsartikelen gevonden terzake het ontbreken van:

1
Er is geen adequaat toezicht op - en handhaving van - de trias politica.
2
Er is geen adequaat toezicht en toezichthouder op alle wet- en regelgeving bij hogerhand.
3
Er is geen adequate handhaving door het Openbaar Ministerie van de (eigen) wetgeving.
4
Er is geen adequate complete inhoudelijke publieke tegenspraak namens hogerhand.
5
Er is geen adequaat toezicht op het actief ontkennen, verzwijgen, negeren en weglaten van van onwelgevallige feiten en omstandigheden voor hogerhand door medewerkers van hogerhand.
6
Er is geen adequate controle en toezicht op de maatschappelijk vereiste en aanvaarde individuele zorgplicht, ethiek, moraal, fatsoen en integriteit bij hogerhand.
7

Het bewijs?

Geen van deze betrokken wetenschappelijke en beëdigde functionarissen heeft een onpartijdig en onafhankelijk extern beschikbaar gestelde Verklaring Omtrent Gedrag toegekend gekregen afkomstig van een adequaat, wettelijk, onpartijdig en onafhankelijk toezichthouder. En juist dat is een belangrijke indicatie dat het politiek correcte acteurs en toneelspelers zijn die de heimelijke belangen van de neutraal geachte overheid/hogerhand en zichzelf heimelijk en straffeloos dienen.

B

Daarom noemen wij ‘de 7’ ook wetteloosheid binnen hogerhand/de overheid.

U en al uw wetenschappelijke, beëdigde en geüniformeerde functionarissen wisten dit en konden/behoorden dit te weten. U en uw Raad zijn een wezenlijk en concreet onderdeel van het systeem en passen ‘de 7’ concreet ook dagelijks toe.

Kijk uw eigen antwoordbrief van 6 mei 2020 er maar op na en vergelijk die met punt (D) voornoemd.

Wij moeten voornoemde wetsartikelen noemen waarvan u wist of kon weten dat die niet door u en de uwen in hogerhand/de overheid adequaat worden uitgevoerd en gehandhaafd?

En u wenst niet meer te reageren op brieven van ons over hetzelfde thema?

Wie denk u dat u en de Raad voor de rechtspraak wel zijn?

Einde van onze inhoudelijke reactie.

3

Onze Tweede Kamer is de wettelijke controle en die over zichzelf al een tijdje kwijt.

En daarmee ook die over de regering, de rechtspraak en de overheid. Zij is al langere tijd ‘niet in controle’. Het bestaan en de totstandkoming van ‘de 7’, alle ‘maatschappelijke akkoorden’ en de vele eigenmachtige fouten zijn hier eveneens het concrete bewijs van.

Maar, kennelijk is de Tweede Kamer over zichzelf tevreden, zijn de politieke partijen tevreden en zijn de lobbyisten aldaar tevreden. En daardoor verandert er niets aan haar wettelijke controleverplichtingen maar wel aan haar houding tegenover die controleverplichtingen.

Wie betaalt bepaalt. En iedereen gaat voor persoonlijk gewin.

Wat de gewone burger vindt is echt niet relevant.

Bijlage deel 114:

Pageviews