p-126
Social media deel 126.
U zoekt uw recht?
Citaten uit onze brief aan voormalig Minister-president M. Rutte van 31 juli 2020.
In de ervaring van Waagmeesters bedrijfsadvies zijn de instituten van hogerhand/de overheid = de politiek en de daar werkzame wetenschappelijk opgeleide en beëdigde functionarissen op basis van het verleden onbetrouwbaar en voor de toekomst niet te vertrouwen. Die medewerkers beschikken daarom bewust en bedoeld niet over een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG).
Wij van Waagmeesters bedrijfsadvies adviseren u - bij verplicht contact - met zulke instituten/functionarissen extra alert te zijn en hen niet/nooit vrijwillig te raadplegen en/of te vertrouwen.
Maar lees eerst onze motivatie voor dit advies en deze oproep aan zowel alle bedrijven als alle particulieren in Nederland.
Van bureaucratie via tekstsjoemelaars naar het moderne papieren anarchisme en fascisme.
Redeneer bij een ‘meningsverschil’ behandelen altijd vanuit het belang/de belangen die spelen. Belangen zijn motieven, heimelijke belangen zijn heimelijke motieven. En bedenk daarbij dat hogerhand/de overheid = de politiek een zelfstandige partij is met ondenkbaar veel eigenbelang(en) en ontelbare heimelijke eigenbelang(en).
En diezelfde overheid staat centraal bij geschillenbeslechtingen en heimelijke geschillenbeslechtingen.
Dat doet zij via haar personele en hiërarchische organisatie met als de meest opvallende partijen het Ministerie van Justitie en Veiligheid, het Openbaar Ministerie en met de rechtspraak. Dat wil zeggen de hele juridische keten, ingevlochten in de ambtelijke bureaus van heel Nederland, elke provincie, gemeente en elk Paleis van Justitie waar de rechtspraak huist. U merkt hier niets van tot het moment waarop u die ‘keten’ nodig heeft of, belangrijker, die ‘keten’ u aanspreekt!
Hogerhand/de overheid = de politiek is de grootste belangenorganisatie van Nederland.
Voor zowel eigenbelangen als heimelijke eigenbelangen. Daar werken ook de meeste juristen als ambtenaar. Net als alle medewerkers in het bedrijfsleven willen ambtenaren, buiten hun dienstverband om, ook een prettig, prestigieus en vooral financieel goed leven leiden. Ambtenaren willen ook een vast en betrouwbaar dienstverband en een goed perspectief.
Dit brengt onder andere met zich mee dat zij bij hogerhand/de overheid = de politiek een ‘hechte, interne en familiaire groep’ vormen met ook ongeschreven eigen regels. Zij zijn wat wij noemen ook onderdeel van die club die ‘Eigen Vriendenkring Eerst’ heimelijk dient.
Zij verdedigen en beschermen elkaar formeel en informeel, uit vrije wil maar ook uit eigenbelang(en). En natuurlijk ook op basis van de gezagsverhouding binnen het dienstverband door te luisteren en te doen wat hogere en hoge echelons vragen, wensen en denken nodig te hebben. Soms is zelf analyseren, zelf nadenken en zelfstandig redeneren ongepast.
Zeker niet als het over geschillen zelf en geschillen oplossen gaat die het belang van hogerhand/de overheid = de politiek direct of indirect raken. Hun opdrachtgever dan kritisch benaderen met gegronde kritiek, dwarsbomen, schaden of in diskrediet brengen is het laatste wat in hen opkomt. Ook als de maatschappelijk aanvaarde en professioneel vereiste individuele zorgplicht, ethiek, moraal fatsoen, integriteit, en eventueel de beroepseed, moreel van doorslaggevend belang zouden moeten zijn.
De verleiding is dan groot om die maatschappelijke en beroepsmatige immateriële aspecten persoonlijk buiten beschouwing te laten en toch maar - enigszins bezwaard - mee te werken aan de wensen van opdrachtgever hogerhand/de overheid = de politiek. Dat krijgt dan zijn uiteindelijke vorm in de ‘papieren uitkomsten’ van het complete bureaucratische proces. Per saldo betekent dit praktisch het ‘moderne papieren anarchisme en fascisme’ waarmee de ‘tegenpartij’ eenvoudig, snel en straffeloos aan de kant wordt geschoven.
Kort gezegd: ‘alles ontkennen, verzwijgen, negeren, weglaten en wegredeneren en gelijktijdig alle complete inhoudelijke publieke tegenspraak zien te voorkomen. En dit vormt de basis voor eventuele hogere echelons en hogere administratieve procedures die deze lijn onberispelijk (moeten) volgen tot er geen alternatief meer openstaat voor de ‘tegenpartij’.
Enig extern probleem kan zijn dat er onpartijdige en onafhankelijke ‘tussenpersonen’/advocaten in het spel meedoen. Dan is het aan de ongeschreven eigen regels die voor hen van toepassing zijn om hieraan heimelijk gehoor te geven zonder zich 100% in te zetten voor hun opdrachtgever. Die laatste is bijna altijd een onwetende rechtzoekende burger die dit collectieve heimelijke samenspannen van de (advocaten van) geschilpartijen niet vermoedt noch in de gaten heeft.
Dit is de context waarbinnen dagelijks duizenden grote en kleine, belangrijke en minder belangrijke, heimelijke, onwettige en onrechtmatige collectieve samenspanningen uitmonden in een briefje waarin de conclusies zonder de complete tegenspraak zijn verwoord. Deze papieren bureaucratie overwint uiteindelijk elke criticus en elke vorm van gegronde kritiek door het moderne papieren anarchisme en fascisme. Dat oogt onschuldig en rechtvaardig oogt maar is heimelijke, pure collectieve volksverlakkerij en smeerlapperij is tegenover die argeloze en rechtzoekende gewone burger.
Dit komt altijd en overal dagelijks voor binnen hogerhand/de overheid = de politiek.
Zo houdt zij heimelijk, straffeloos en bureaucratisch grip op onze democratische maatschappij en samenleving. En krijgt zij grip daar waar zij die nog niet heeft. Het boekje ‘Animalfarm’ is een wat uitgebreider en praktischer uitwerking en verbeelding van dit systeem en fenomeen van het ‘moderne papieren anarchisme en fascisme’, waarmee de papieren waarheid afkomstig van de bureaucratie van hogerhand/de overheid = de politiek ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ straffeloos en heimelijk vervangt.
En dit verklaart waarom het Ministerie van Justitie en Veiligheid, het Openbaar Ministerie en onze gerespecteerde Tweede Kamer(leden) de ‘onderzoekrechter’ via de achterdeur van de rechtspraak hebben vervangen door de ‘procesmanager’. Dat is het heimelijke voordeel van recente hervormingen en efficiencyverbeteringen. Hoe minder er adequaat onderzocht wordt door een procesmanager, hoe minder de rechtspraak belast wordt en tegenwerking/kritiek tot stand komt.
Het enige dat Waagmeesters bedrijfsadvies hieraan kan doen is voor de slachtoffers hiervan in actie komen.
Heimelijke eigenbelangen van hogerhand/de overheid = de politiek.
Die omvatten alles waarbij hogerhand/de overheid = de politiek heimelijk en straffeloos ‘haar gelijk’ wil krijgen. Praktisch betekent dit dat zij altijd en overal waar gewenst ‘op papier’ in het gelijk wordt gesteld.
Die heimelijke eigenbelangen kunnen samenhangen met het prestige en de persoonlijke belangen van een of meer betrokken hoofdrolspelers. Zo kunnen hoofdrolspelers elkaar ook ‘uit de wind’ houden. Die nieuwe papieren waarheden ontstaan niet uit zichzelf. Daarvoor zijn moderne technieken beschikbaar, met anarchie en fascisme heimelijk daarin weggestopt.
De meest simpele tactiek van hogerhand/de overheid = de politiek bestaat hieruit dat zij de argumenten en bewijzen van de tegenpartij ontkent, verzwijgt, negeert, weglaat en wegredeneert in haar correspondentie zonder daarbij de vereiste complete inhoudelijke publieke tegenspraak van haar kant te hanteren. Het monopolie, de macht en de eigen regels komen op haar eigen papier simpel en optimaal tot hun recht, inclusief het geheim van hun gezamenlijke donkere raadkamers. En als er twee advocaten in het spel zijn houden beiden hun mond over ‘wat er echt allemaal is gebeurd’. Uit eigenbelang.
Heimelijke rechtsweigering, of het niet beantwoorden of vermijden van antwoorden op rechtsvragen, is een ‘meesterlijk moordwapen’.
Zelf haar heimelijke eigenbelangen dienen kan slechts dan wanneer er geen externe en adequate toezichthouder, externe en adequate handhaving door het Openbaar Ministerie en geen externe en adequate complete inhoudelijke publieke tegenspraak van toepassing is. En dan heeft de ‘trias politica of scheiding der machten ook geen effect/zin. De functionarissen onderling ‘heffen’ die door informeel overleg wel op.
Dan heeft hogerhand/de overheid = de politiek ‘vrij spel’ om te doen wat haar het beste uitkomt en niet te doen wat haar niet schikt. Zij heeft dus alle schijn tegen ondanks mooie woorden over zorgplicht, ethiek, moraal, fatsoen en integriteit van haar functionarissen en dienstverlening tegenover de burgers. Hogerhand/de overheid = de politiek is absoluut niet onpartijdig noch onafhankelijk. U mag dat alleen niet weten en ervaren!
Weet u waarom curatoren in faillissementen,
niet op de loonlijst staan van het Openbaar Ministerie, hun uiteindelijke opdrachtgever?
En waarom zij zich wel heimelijk en straffeloos als roofridder en roverhoofdman mogen gedragen in een faillissement om hun declaraties van ‘uurtje factuurtje’ te kunnen betalen? Binnen het Paleis van Justitie is dit de dagelijkse portie ‘gelegaliseerde roofmoord’ waarbij justitie iemand op papier vermoordt maar niet uit zijn lijden verlost.
Hogerhand/de overheid = de politiek als verkeerde leermeester voor de burger maar goed voor zijn ‘vrienden’.
Kenmerk: U zoekt uw recht?