p-15
Social media deel 15.
De Nationale Ombudsman misleidt klager en wil de klacht eigenlijk niet behandelen.
Op 4 januari 2017 en later is een klacht ingediend bij de Nationale Ombudsman tegen de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) en het gerechtsbestuur van de rechtbank Utrecht (RBU ✩). Op 25 april 2017 liet de onderzoekster weten dat de Nationale Ombudsman er geen trek in heeft de klacht serieus te nemen. Daarover het volgende.
Democratisch tot stand gekomen wet- en regelgeving, die in de praktijk ook wordt nageleefd, heeft het vroegere ‘fysieke geweld’ verdrongen en vervangen. Daarmee heeft de ‘praktijk van het papier’ overal en altijd de overhand gekregen omdat die veel efficiënter en eenvoudiger is.
Op papier kan uitzonderlijk eenvoudig, onder het mom van een instituut of deskundige, een vals en misdadig beeld ontstaan en een standpunt worden ingenomen dat misleidend is voor de ‘tegenpartij’ die ondeskundig is. Zo ontstaan bewust gecreëerde en misdadige wantoestanden die niets van doen hebben met de forensische historische realiteit.
Dit is een ernstige vorm van machtsmisbruik en misleiding die steeds afkomstig is van ‘hoger hand’ in onze democratie. Het eigen belang, van macht en geld, verliest in de afweging met ethiek, moraal, fatsoen en integriteit.
De onderzoekster van de Nationale Ombudsman schrijft (dus op papier!) dat:
De klacht tegen de advocaten, curatoren en rechterlijke macht niet door de Nationale Ombudsman kan worden behandeld omdat geen sprake is van een bestuursorgaan. Zij schrijft en redeneert de klacht dus weg. Maar het klachtenreglement van de rechtbank Utrecht (RBU) vermeldt ondubbelzinnig dat een klacht tegen de rechtbank Utrecht alleen door de Nationale Ombudsman kan worden behandeld.
Een vergissing, verschrijving of gewoon pure misleiding op papier (!) omdat de klacht uiterst gevoelige, tegenstrijdige en geheime documenten ter discussie stelt die niet openbaar mogen zijn.
De klacht tegen de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) is niet zozeer een klacht maar slechts een presentatie van bevindingen en conclusies uit eigen onderzoek met de vaststelling dat een heimelijke nationale criminele doofpot bestaat onder de advocaten. Onze klacht geeft echter ondubbelzinnig aan dat de Nederlandse orde van advocaten haar toezichtstaak niet uitvoert zoals andere toezichthouders dat doen. Dat toezicht is niet adequaat en niet op dossierniveau waardoor de advocaten de ‘kernwaarden’ en de NOvA-(gedrags) regels kunnen negeren uit eigenbelang en dat van hun opdrachtgevers.
Hierdoor ontstaan ‘misdadige vonnissen’. Dat staat op meerdere plaatsen in onze klacht en de klacht bij de Nationale Ombudsman. Een vergissing, verschrijving of is het gewoon pure misleiding op papier (!) omdat de klacht de uiterst gevoelige en belangrijke toezichthouders taak van de Nederlandse orde van advocaten ter discussie stelt die natuurlijk niet openbaar gevoerd mag worden laat staan ter discussie mag komen te staan.
De onderzoekster stuurt de klacht (op papier!) heel voorzichtig naar de uitgang omdat de essentie van de klacht is weggelaten, weggeschreven en/of weggeredeneerd. Zou je dit ‘fysiek papiergeweld of papieroorlog’ moeten noemen en machtsmisbruik tegenover ondeskundigen?
En moet klager deze ‘conclusies’ echt accepteren en geloven omdat ze van een gerenommeerd instituut of deskundige afkomstig zijn? Of moet een klager zijn eigen forensische historische realiteit blijven volgen en vaststellen dat er iets misdadigs in deze ‘papieroorlog’ schuil gaat?
Wat van ‘hoger hand’ ontkend, verzwegen en genegeerd wordt is belangrijker dan wat erkend, herkend en bevestigd wordt. Matchfixing door de advocaten in het burgerlijk recht vindt dagelijks plaats tenzij dit door adequaat toezicht op de ‘kernwaarden’ en op dossierniveau wordt verhinderd en gesanctioneerd.
Dat de rechtbank Utrecht klachten tegen zichzelf naast zich neer kan leggen op grond van de geheime aflegmaatregel van het Ministerie van Veiligheid en Justitie, die aanspoort klachten over curatoren en hun faillissementsfraude niet in behandeling te nemen en te ontkennen, verzwijgen en negeren, is dagelijks voorkomend ‘misbruik van macht’ die niet adequaat en publiekelijk bestreden mag worden.
Dringend verzoek gedaan aan voormalig Minister-president Mark Rutte op 27 april 2017.
In de bijlagen is een kopie opgenomen van de brief aan Minister-president M. Rutte. Daarin staat de brief met ons antwoord aan de Nationale Ombudsman van 26 april 2017. De advocatuur en de rechtspraak willen perse de historische realiteit uit hun dossiers en dat van de rechter(s) houden om hun eigen spel te kunnen spelen.
Klachten daarover kunnen zij en de rechtbanken missen als kiespijn.
En dan ontken, verzwijg en negeer je die toch.
(✩) Note:
De rechtbank Utrecht was van 1838 tot 2013 een rechtbank in Nederland. Het arrondissement van de rechtbank kwam ten tijde van de opheffing overeen met het grondgebied van de provincie Utrecht. Bij de herziening van de gerechtelijke kaart in 2013 werd Utrecht samengevoegd met delen van de rechtbank Amsterdam (het Gooi) en de provincie Flevoland uit de voormalige rechtbank Zwolle-Lelystad tot de nieuwe hedendaagse rechtbank Midden-Nederland.
Kenmerk: Conflictoplossing en e-mail aan de Nationale Ombudsman.