Jan Scholten: p-14

p-14

Hoe kan een weldenkend advocaat zichzelf in een ‘roes’ brengen?

Social media deel 14.

Hoe kan een weldenkend advocaat zichzelf in een ‘roes’ brengen?

1

Hoe kan een weldenkend advocaat zichzelf in een ‘roes’ brengen?

Hoe kan een weldenkend wetenschapper zichzelf in een ‘roes’ brengen om zijn integriteit te grabbel te gooien en zijn (beroeps)eed te breken al of niet in samenwerking met de Nederlandse orde van advocaten, het Ministerie van Justitie en Veiligheid en de rechterlijke macht?

2

Dan moeten we terug naar de werking van de hersenen?

Ons reptielenbrein is van circa 500 miljoen jaar geleden en werd 120 miljoen jaar geleden uitgebreid met een ‘limbisch’ deel waarin emoties, empathie et cetera ontstaan. Ongeveer 20 duizend jaar geleden ontstond vervolgens de Neocortex die ons denkvermogen en zelfbewustzijn gaf.

Rond 7000 jaar voor onze jaartelling vindt de overgang plaats van jager-verzamelaar naar landbouwer met de ontwikkeling van graanteelt en het aanleggen van een graanvoorraad (Jericho). Met de komst van de landbouw kwam de beschaving op gang maar daarmee ook de strijd om voedsel om te overleven.

Gebrek aan voedsel maakt het ontstaan van een ‘roes’ mogelijk waarin de hersenen tijdig maar tijdelijk terugschakelen naar het reptielenbrein, dat over voeden, vechten en zo nodig vluchten gaat. En de eigen ‘verantwoording over innerlijke tegenstrijdigheden’ is dan tijdelijk uitgeschakeld. De overtuiging heerst dat de bezitter van voedsel geen mens is zoals hij. Dan is strijd gerechtvaardigd.

Met strijd in het vizier is het moeilijk jezelf te blijven. Om efficiënt en modern te strijden moeten strijders initiatie ondergaan (Maurits). En in zijn geest moet de strijder net zo ‘onmenselijk’ worden als zijn opponent wil hij ‘winnen’ en dus overleven.

Hoe maak je een modern strijder? Moderne personen worden afgebroken om later weer te worden opgebouwd tot een efficiënte strijder. In het algemeen gaat het om onpersoonlijk maken, uniformeren, gebrek aan zelf nadenken, transparantie en integriteit, strikt hiërarchische verhoudingen, isoleren van de (historische) werkelijkheid, opleggen van rituelen uit de hiërarchische groepscode en strenge sancties op disfunctioneren.

De eer van de groep en de eer van het individuele groepslid heiligt het doel van de groep en haar leden. De groep strijders heeft een gerespecteerd en eervol imago in de stam en dient het stamhoofd onvoorwaardelijk in zijn doen en laten. Die strijdgroep kent een monopolie, dus geen concurrentie, controle, correctie en toezicht.

Maar de agressie verwerd tot het moderne strijden en verder ontwikkeld tot geïnstitutionaliseerd en structureel geweld. De stammen verwerden tot grotere samenlevingen waarin mensen in miserabele en afhankelijke omstandigheden leefden en waarin zij zelf niets aan hun lot konden verbeteren.

Systematische onderdrukking ontwikkelde zich via subtiel geweld tot ongelijk verdeelde machtsvormen in handen van slechts enkele lokale bestuurders en politici in de steeds groeiende gemeenschap, die ‘goed voor zichzelf zorgden’, door beheersing, overheersing, en onderdrukking van de minder bedeelden.

In de egalitaire stammen zonder sociale klassen was weinig te verdelen. In grote gemeenschappen met ‘economische overschotten’ verzamelt een beperkte groep mensen die overschotten en gebruikt deze voor zichzelf dit in combinatie met een monopolie op geïnstitutionaliseerde en structurele macht.

De bestuurders ideologie was samengegaan met de strijders ideologie in de vorm van een gesloten en versmolten belangen systeem dat zijn nut bewees om de machtspositie te continueren op basis van voldoende beschikbaarheid van ‘voedsel’.

Alternatieve ideologieën krijgen geen kans meer tenzij de strijders tekort ‘voedsel’ ontvangen om zich te handhaven. Die moderne strijd speelt zich elke dag niet meer fysiek maar heimelijk af ‘op papier’ en heeft niet van doen met de forensische historische realiteit van de minder bedeelde buitenwereld.

3

Anno nu.

Vervang heden ten dage voedsel door ‘geld en macht’ en vervang de strijder door onder andere de Nederlandse advocatuur in het burgerlijk recht. De ervaringen met de hersenwerking uit het verleden zijn min of meer een garantie voor de hedendaagse en toekomstige ontwikkelingen. Achter gesloten deuren en in donkere kamers zijn, in groepsverband, de ‘papieren strijdregels’ geprepareerd voor de moderne strijd op papier, die volstrekt losstaat van de forensische historische realiteit van ‘gisteren’.

Uiteraard is elke vermeende treffende gelijkenis met de heersende en historische realiteit slechts puur toeval. En uiteraard herkennen en erkennen de Nederlandse orde van advocaten, het Ministerie van Justitie en Veiligheid en de overheid c.q. regering zich hier niet in en zullen zij dit beeld ontkennen, verzwijgen en negeren.

Maar de overeenkomst met de praktijk van alledag in de advocatuur en de rechtspraak is ‘meesterlijk’ omdat de wetgeving dit gewoon toestaat.

In de bijlagen is een kopie opgenomen van de brief aan voormalig minister-president Mark Rutte. Daarin staat met name hoe het oudste deel van onze hersenen over ‘voeden, vechten en zo nodig vluchten’ gaat. De advocatuur wil perse de historische realiteit uit hun dossiers en dat van de rechter(s) houden om hun eigen spel te kunnen spelen.

Bijlage deel 14:

Verzonden ‘Open brief 11’ aan voormalig minister-president Mark Rutte van 19 april 2017.
Kenmerk: Reacties dekens op klacht en treffende gelijkenis met de heersende en historische realiteit is puur toeval.
Pageviews