p-46
Social media deel 46.
De ‘procesmanager’/rechter hoeft niet te motiveren wat hij weglaat in zijn uitspraak!
De ‘procesmanager’/rechter hoeft niet te motiveren wat hij weglaat in zijn uitspraak!
Dat is uitermate gevoelig en risicovol voor de rechtspraak op basis van haar basisprincipe ‘tegenspraak’. Het weglaten in de uitspraak van feiten en omstandigheden uit het gerechtsdossier cum suis is de tweede kans om ‘wat er allemaal echt is gebeurd’ geen enkele rol van betekenis te laten spelen. De advocaten verzilverden de eerste kans door slechts hun ‘juridisch juiste evangelie’ te verkondigen en de ‘eigen fouten cum suis’ straffeloos buiten beeld te houden voor de ‘procesmanager’/rechter.
Maar dat is flagrant in strijd met de Advocatenwet en de NOvA-(gedrags)regels. Dit is mogelijk omdat adequaat toezicht op dossierniveau door toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten ontbreekt.
En het ongemotiveerd weglaten is sowieso subjectief en daardoor een ‘donkere kamer’ in de werkzaamheden van de wetenschappelijke en beëdigde gerechtsfunctionarissen (dat is het geheim van de Raadkamer wat echter geen geheim is voor geüniformeerden).
Bovendien gelden hier nog twee belangrijke kanttekeningen. De eerste is dat het ‘de kunst van het weglaten’ bevestigt. ‘Wat er niet staat bestaat niet en heeft niet bestaan’. De tweede is dat dit steevast onderdeel uitmaakt van de ‘heimelijke nationale criminele doofpot’. Wat de advocaten weglaten uit ‘wat er allemaal echt is gebeurd’ wordt nog eens dunnetjes overgedaan en herbevestigd door de ‘procesmanager’/rechter.
En dan in dit kader de rol van de vier advocaten, de vier Dekens, de vier voorzitters van de Raden van Discipline en de Raden van Discipline zelf in de klachtenbehandeling. In hun ’uitspraken’ staat slechts bloot verweer tegen de verwijten en ontbreken straffeloos de feiten en omstandigheden uit de casus/klacht bij de Dekens enerzijds, en de stukken van klager uit het beroep/beroepschrift bij de voorzitters en het verzetschrift bij de Raden van Discipline anderzijds.
Dat is niet alleen verwonderlijk, schrijnend en verbijsterend maar ook het toppunt van corrupt, misdadig en crimineel gedrag van wetenschappelijke en beëdigde functionarissen die als gerechtsfunctionaris soms in de hoogste Nederlandse rechtscolleges zitting hebben.
Verder komen hier in de klachten tegen de curatoren nog wel bij de onwettige en onrechtmatige handhaving van de ‘ambtsinstructie’ van het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie die door hen als wet wordt uitgelegd.
Klager klaagt in al haar stukken in de klacht en klachtenbehandeling over het feit dat de stukken van de aangeklaagden worden aangehaald en die van klager niet als het de klachtenbehandelaars goed uitkomt. Maar gelukkig is de klacht en de klachtenbehandeling zo door klager gedocumenteerd dat hieruit glashelder blijkt dat ‘wat er allemaal echt is gebeurd’ wel in de casusstukken, de klacht en klachtenbehandeling staat. Maar niets daarvan staat in de stukken van de advocaten of curatoren in de casusfase noch in de uitspraken uit de klachtenbehandelingsfase.
✩ En dus ook niet in de verweerschriften en uitspraken van:
De vier advocaten: mr. I. Soetens, mr. B.G. van Twist, mr. drs. R.L.G. Kraaijvanger, mr. T.F. Quaars,
de vier Dekens: van de Nederlandse Orde van Advocaten/Openbaar Ministerie, mr. J.F.C. Schnitzler, mr. O.E. Meijer, en mr. T.J. Roest Crollius (twee keer),
de vier voorzitters: van de Raad van Discipline/Openbaar Ministerie, mr. A.G.M. Zander, mr. G.A.F.M. Wouters, en mr. M.F.J.N. van Osch (twee keer),
de vier rechters van de Raden van Discipline/Openbaar Ministerie: mr. J.D. Streefkerk, mr. M.P.J.G. Göbbels en mr. R.A. Steenbergen (twee keer),
weigeren ‘eensgezind’ het ‘eensgezind weigeren’ door de vieradvocatenom inhoudelijk en in tegenspraak op de klacht te reageren, ook na een herinnering en in gebreke stelling door klager, dit weigeren, ontkennen, verzwijgen en negeren is in strijdt met de advocatenwet en de NOvA-(gedrags)regels, en
weigeren ‘eensgezind’ het ‘eensgezind weigeren’ door de vier Dekens om inhoudelijk en in tegenspraak op de klacht te reageren, ook na een klacht met pleitnota daarover bij hun Deken, dit weigeren, ontkennen, verzwijgen en negeren is in strijdt met de advocatenwet en de NOvA-(gedrags)regels, en
weigeren ‘eensgezind’ het ‘eensgezind weigeren’ door de viervoorzittersvan de Raden van Discipline om inhoudelijk en in tegenspraak op de klacht met pleitnota en het verzetschrift te reageren, en verklaren ‘eensgezind’ de klacht niet ontvankelijk en ongegrond, dit weigeren, ontkennen, verzwijgen en negeren is in strijdt met de advocatenwet en de NOvA-(gedrags)regels.
Wie ziet adequaat en op dossierniveau toe op de ‘procesmanager’/rechter?
Het beschamende antwoord is ‘niemand’. En als het wel gebeurt, dan in het geheim en door vrienden van de hogerhand.
‘Heterdaadje’.
Uit de stukken van de aangeklaagde advocaten en klachtenbehandelaars blijkt dat ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ daarin niet staat vermeld. Integendeel, zij hebben daar een bloedhekel aan, gebruiken in hun stukken uitsluitend hun ‘juridisch juiste evangelie’ exclusief de fouten van partijen zelf, wat hen niet goed uitkomt en verwijzen naar elkaars stukken en blote verweren. Zij voorkomen en blokkeren de inhoudelijke tegenspraak door de feiten en omstandigheden uit klagers stukken straffeloos te ontkennen, verzwijgen en negeren.
Hun stukken vormen simpelweg dus het bewijs dat zij corrupt, misdadig en crimineel zijn en zich ‘heus’ gedragen mits onder elkaar. Zonder scheiding der machten is corrupt, misdadig en crimineel gedrag een gegeven. Dit is bewust en planmatig zo georganiseerd, gecreëerd, uitgevoerd en gedoogd door ‘hogerhand’. Dit heet ook wel belemmering van de rechtsgang. De ‘opdrachtgevers’, de financieel en economisch sterke(re) bedrijven kennen dit spel en trekken zo profijt uit de misdadige en criminele vonnissen. En ook zij blijven zo buiten schot.
Conclusie:
De hiërarchische slagers keuren zo straffeloos hun eigen vlees goed. De ‘eensgezindheid’ is het resultaat van ‘heimelijke samenspanning en het voorkomen van inhoudelijke tegenspraak van de kant van de advocaten en klachtenbehandelaars. De sjoemelaars en hun informele macht/informele circuits staan boven de wet en creëren klassenjustitie. Cliëntelisme is de nieuwe papieren slavernij.