p-82
Social media deel 82.
Valse voorstelling van zaken.
Wat verwachten de burgers/kiezers van hogerhand?
Dat alle wet- en regelgeving voor alle burgers en ‘buitenlui’ gelijk geldt en dat de handhaving daarvan volgens diezelfde wetgeving gelijk plaatsvindt tegenover hen allen.
Die ‘regels’ staan daartoe monopolies, hiërarchie en gezagsverhoudingen toe om dit te realiseren. Die verwachting is gerechtvaardigd omdat die is gebaseerd op trias politica of gescheiden machten. En het landsbestuur is gebaseerd op de zelfstandigheid, onafhankelijkheid en onpartijdigheid van onze wetgever, uitvoerder en rechtspraak op grond van complete publieke inhoudelijke ‘tegenspraak’.
De basis om dit te omzeilen is ‘heimelijke samenspanning’.
Waagmeesters Bedrijfsadvies neemt als uitgangspunt de Advocatenwet. De advocatenorde (Nederlandse Orde van Advocaten of NOvA) zet onder andere dit fenomeen in haar kernwaarden. Met ‘partijdigheid’ als speer- en ankerpunt voor het beleid en toezicht. Omdat de wetgever dat ook zo letterlijk voorschrijft. Waagmeesters Bedrijfsadvies vertaalt dit praktisch als volgt.
Van ‘heimelijke samenspanning’ is sprake als een advocaat, al of niet in samenspraak met de andere advocaat, en onopvallend, zich bewust niet voor 100% inzet en daarmee en daardoor het belang van de tegenpartij dient.
Heimelijke samenspanning leidt ertoe dat de rechter van de - en/of beide - advocaten in een geschil niet de complete publieke inhoudelijke ‘tegenspraak’ ontvangt. Dan heeft de rechter een onvolledig, onjuist en incompleet beeld van het geschil en kan zijn oordeel en zijn uitspraak onmogelijk juist zijn. Zo’n oordeel en uitspraak wordt dan opeens ‘juridisch juist’ zonder nog iets te maken te hebben met ‘wat er echt allemaal is gebeurd’. Dat kan ook heimelijke de bedoeling zijn van opdrachtgever(s) en/of de advocaat/advocaten.
Heimelijke samenspanning heeft niets met alle feiten en omstandigheden van de zaak te maken. Maar ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ is uitsluitend de wettelijke basis voor de schriftelijke en bewijstechnische procedure. Dus met de wettelijk verplichte werkwijze en gedrag van de advocaten zelf, dat wil zeggen met hun autonome ‘meesterschap’.
Advocaten zijn net mensen.
Zij streven ernaar om door de rechter in het gelijk te worden gesteld. En om daarna met een grote reputatie en indrukwekkende carrière een groot en belangrijk advocatenkantoor op te bouwen. Met als het kan hoge verdiensten. Met behulp van heimelijke samenspanning anticiperen zij op de gerechtelijke uitspraak, geholpen door het feitdat op de rechtbank de onderzoekrechter al jaren geleden is vervangen door de ‘procesmanager’.
Laat nu de onderzoekrechter de aangewezen persoon zijn die deze tegenspraak gedetailleerd onderzoekt. De procesmanager daarentegen is om redenen van efficiency en effectiviteit bewust niet in staat gesteld dat onderzoek naar de tegenspraak volledig en gedegen uit te voeren. Dus op de rechtbank is de procedure ook gewijzigd zodat heimelijke samenspanning meer kans van slagen heeft en niet of nauwelijks ontdekt wordt.
Dit alles leidt ertoe dat een advocaat ‘te koop’ is.
En dat een gerechtelijke uitspraak ‘te koop’ is. En dat advocaten onderling ‘vaststellingsovereenkomsten’ maken die ‘te koop’ zijn. Maar de wetgever heeft dit voorzien en een ‘wettelijk toezichthouder’ benoemd.Maar de belangenbehartiger van de advocatuur, de Nederlandse Orde van Advocaten, is dezelfde als de toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten. Het gevolg is dat er slechts passief toezicht is op advocaten sinds hun aanstelling/beëdiging, dat wil zeggen alleen als er klachten zijn van cliënten. Dit is ‘doorgestoken kaart’ maar tot nu toe ontkent, verzwijgt en negeert hogerhand (✩) dit.
Zonder adequaat toezicht kan elke advocaat dus in elk dossier altijd straffeloos heimelijk samenspannen als hem dat goed uitkomt. En bedenk dat juristen bij het gegoede bedrijfsleven deze werkwijze en dit gedrag van ‘te koop’ staande advocaten al 10-tallen jaren kennen. Zij weten precies aan welke bevriende advocaat zij hun ‘geschil’ moeten voorleggen. De opdrachtgever van de advocaat profiteert dus heimelijk mee van zijn successen hoewel hij geheel qua werkwijze en gedrag ‘buiten beeld’ blijft.
Heimelijke samenspanning tussen politici, bestuurders en het gegoede bedrijfsleven.
Stel dat:
Dan ziet, denkt en gelooft de burger/kiezer dat:
Regering en parlement zijn ‘te koop’.
Door heimelijke samenspanning tussen de leden van de regering en de volksvertegenwoordigers in het parlement.
Er is sprake van een ‘valse voorstelling van zaken’ door hogerhand.
Zonder adequaat toezicht zijn de leden van de regering en de regering zelf, ‘te koop’.
Zonder adequaat toezicht is elke volksvertegenwoordigers en de Tweede Kamer zelf, ‘te koop’.
Enkele recente voorbeelden van zo ‘gekochte’ wet- en regelgeving.
De regering zocht hiertoe geselecteerde belanghebbende partijen uit politiek, bestuur en gegoede bedrijfsleven bij elkaar zonder de burgers er, ook normatief, bij te betrekken. Die partijen maakten heimelijk een concept maatschappelijk akkoord dat vervolgens werd gepubliceerd als ‘maatschappelijk’. Daarna gaat het als wetsontwerp naar de Tweede Kamer die het, in een publiek debat zonder complete inhoudelijke tegenspraak, goedkeurt.
Die Tweede Kamer bestaat voornamelijk uit volksvertegenwoordigers die ook hun handtekening hebben gezet onder hun partij- en coalitie-programma. Zij stemmen voor het wetsontwerp omdat dit voorstel door hun eigen ‘politieke vrienden’ is gemaakt. Onze grondwet gebiedt elke volksvertegenwoordiger ‘zonder last’ te werken en te stemmen. Dat wil zeggen zonder ‘opdracht’ van een ander maar uitsluitend volgens eigen inzicht en naar beste weten en kunnen. De coalitieleden in de Tweede Kamer handelen dus alsof de grondwet hen niet gebiedt ‘zonder last’ of opdracht van de politieke partij(en) te stemmen.
Onze volksvertegenwoordigers staan ‘boven de wet’.
Er is geen adequaat toezicht op leden van de Tweede Kamer om de wet- en regelgeving adequaat te handhaven.De Tweede Kamer voorkomt zelf dat zij onder adequaat toezicht staat of komt te staan. De carrièredrang van de volksvertegen-woordiger weegt zwaarder dan zijn zorgplicht, ethiek, moraal fatsoen en integriteit om de grondwet en de belangen van de burgers/kiezers te respecteren. De hogere heimelijke belangen van de politieke partij, haar politici en haar politieke vrienden weegt zwaarder.
De leden van de regering en het parlement zijn ‘te koop’ en zonder adequaat toezicht ‘levensgevaarlijk’. De wet- en regelgeving die zij tot stand brachten is corrupt, misdadig en crimineel, is volstrekt ondemocratisch en mist het vereiste draagvlak van de burgers/kiezers.
Dat zij dit ontkennen, verzwijgen en negeren is logisch want zij kunnen, zonder adequaat toezicht, wel ‘boven de wet’ staan.
Hun burgers/kiezers alleen niet.
Dit heimelijke fenomeen verklaart de noodzaak voor oprichting van de Hoge Kamer van Toezicht.
Als maatschappelijke ‘waakhond’ die wel doet wat de Nederlandse democratie met zijn wet- en regelgeving voorschrijft, namelijk onafhankelijke en onpartijdige controle van de regering op basis van het principe ‘trias politica’ tussen de wet-gevende, uitvoerende en rechterlijke macht.
✩
De samenstelling van hogerhand in dit kader:
Wij stellen heden vast dat als een leider niet corrupt is, mensen om hem heen dat ook niet durven te zijn!
Als hij dat wel is, zijn zij dat helaas maar al te vaak ook!
Minister-president Rutte, u bent, gelet op het bovenstaande, heimelijk te smerig om nog langer te worden gezien als een respectvol en adequaat Eerste Minister en regeringsleider voor de gewone Nederlandse burgers!
Kenmerk: Valse voorstelling van zaken.