p-44
Social media deel 44.
Nederlanders kunnen er niet op vertrouwen dat zij een eerlijk proces krijgen in Nederland.
De informele macht regeert.
Als uitspraken in het burgerlijk recht te koop zijn, dan zijn die advocaten te koop. En als advocaten te koop zijn, dan is toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten te koop. En als toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten te koop is, dan is de wetgever (de Tweede Kamer en de Eerste Kamer), te koop. En als de Tweede Kamer en de Eerste Kamer te koop zijn, dan zijn onze parlementariërs te koop.
Als onze parlementariërs te koop zijn, dan zijn het lobbyisten die Nederland besturen. En als lobbyisten Nederland besturen dan is het de informele macht die Nederland bestuurt. Zonder scheiding der machten is corrupt, misdadig en crimineel gedrag een gegeven. Dit is bewust en planmatig zo georganiseerd, gecreëerd, uitgevoerd en gedoogd door ‘hogerhand’.
Nederlanders kunnen er niet op vertrouwen dat zij een eerlijk proces krijgen in Nederland.
Tot slot de enige juiste vraag aan de rechter en de advocaten bij aanvang van de allereerste zitting in een gerechtelijke procedure.
Maar als de beroepsgroep Nederlandse Orde van Advocaten gelijktijdig toezichthouder is ontbreekt de scheiding der machten? Als de Raad van State een ambtsinstructie als wet hanteert ontbreekt de scheiding der machten? Als in Nederland de informele macht regeert in plaats van de wetgever, ontbreekt de scheiding der machten?
Hoe kan dit? Waagmeesters bedrijfsadvies erkent dan, conform haar verantwoordelijkheden, geen ‘sjoemelaars’ en dus is deze zitting ‘zinloos’.
Stel jezelf de vraag ‘waarom is de toezichthouder op de advocatuur dezelfde als de beroepsgroep’.
Bedenk daarna het volgende:
Centraal in ons burgerlijk recht staat ‘tegenspraak’, het geschil in stellingen met bewijs vice versa. Wat gebeurt er dan als het gerechtsdossier essentiële stellingen mist zoals alle ‘eigen fouten’? De ‘procesmanager’ die uitspraken voorbereidt onderzoekt niet zelf of er cruciale zaken ontbreken. Advocaten anticiperen op de uitspraak door middel van ‘heimelijke samenspanning’: tegenspraak ‘sturen’. Uitspraken zijn te koop omdat advocaten te koop zijn omdat er geen adequaat toezicht op hen is.
Zie een faillissement als een procedure: de curator rapporteert aan de rechter-commissaris over de gefailleerde maar ‘de tegenspraak’ ontbreekt omdat de curator die altijd monddood maakt uit eigenbelang. De ‘aflegmaatregel’ van het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie voorkomt dat een aangifte of klacht toegekend wordt.
Zie een klacht tegen een advocaat of curator als een procedure. Klager biedt de ‘tegenspraak’ aan bij de aangeklaagde en de Deken, voorzitter van de Raad van Discipline en de Raad van Discipline. Deze ‘procesmanagers’ ontkennen, verzwijgen en negeren straffeloos de tegenspraak.
De advocaat en curator hebben het ‘meesterschap’, bij uitsluiting van anderen bepalen zij de ‘teksten’ qua inhoud, omvang en vorm. En zij hebben het procesmonopolie (sluit alle anderen uit).
Er is altijd een duidelijke structuur bij procederen die in de tijd als volgt is.
Fase 3: de procesmanager kan en mag uitsluitend op de ‘meesterlijke’ stukken oordelen.
Financieel en economisch sterke partijen weten wie ‘loyaal zijn in tegenspraak sturen’.
Een beroep op de beroepsaansprakelijkheidsverzekering van de advocaat door die advocaat is alleen dan mogelijk als hij alle ‘schuld’ ontkend, verzwegen en genegeerd heeft. Dit laatste voorkomt inhoudelijke tegenspraak. Wat je niet zegt is belangrijker dan wat je zegt.
In gerechtelijke uitspraken en in het tuchtrecht is de rechter ook ‘meesterlijk’. Op basis van de ‘eigen regels’ kan hij al hetgeen ongewenst is straffeloos ontkennen, verzwijgen en negeren. Dit laatste voorkomt inhoudelijke tegenspraak. Wat je niet zegt is belangrijker dan wat je zegt.
Geheimen blijven geheim als weinig mensen er kennis van hebben. Door geheimen verklappen te sanctioneren met een ‘beroepsverbod’ in de NOvA-(gedrags)regels ontstaat vooraf duidelijkheid.
Toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten ziet passief toe op de handhaving van de NOvA-(gedrags)regels. Zij komt nooit zelf in actie door het instellen van een eigen en onaangekondigd onderzoek naar overtredingen hiervan, tenzij een aangifte of klacht is ingediend door een ‘benadeelde’ cliënt.
Dit is niet alleen uniek en opvallend in de wereld van de toezichthouders in Nederland maar past de advocaat prima. Zo blijft het veilig voor de partijdige advocaten om ‘heimelijk samen te spannen’.
Alleen al uit de vergelijking tussen ‘wat er allemaal is gebeurd in de zaak’, de inhoud van het gerechtsdossier en de motivering van de uitspraak blijkt of sprake is van corrupt, misdadig en crimineel gedrag door wetenschappelijke beëdigde functionarissen.
Toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten weet dat als zij dit adequaat doet, zoals andere toezichthouders doen, dan ontstaat een forse politieke en economische (vertrouwens)crisis in ons land. Maar deze feiten blijven te allen tijde wel feiten.
Wat er gebeurt, gebeurt niet zomaar en wat er is gebeurd ook niet.
Er is geen, kwaliteitsregister waaruit blijkt dat de advocaat de belangen van zijn opdrachtgevers adequaat heeft behartigd.
Dat is wat de advocatenwet, de NOvA-(gedrags)regels beogen en toezichthouder adequaat jaarlijks moet toetsen.
De toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten dient de relevante wet- en regelgeving, met name de Advocatenwet, de NOvA-(gedrags)regels en die rond ethiek, moraal, fatsoen en integriteit te handhaven en preventief te anticiperen op overtreding hiervan. Zoals het straffeloos voorkomen en/of beperken, minimaliseren en manipuleren van de ‘tegenspraak’.
Maar vooral of de advocaat ‘wat er allemaal is gebeurd’ naar de waarheid, de hele waarheid en niets dan de waarheid presenteert in zijn meesterlijke dagvaarding of verweer tegen een dagvaarding van zijn gerespecteerde collegae advocaat. Dat onafhankelijke onderzoek vindt nooit plaats door toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten.
En daarom ontbreekt het per advocaat aan een jaarlijkse publieke kwalificatie waaruit blijkt of hij de belangen van zijn opdrachtgevers adequaat heeft behartigd. Dit op basis van de verplichte partijdigheid van elke advocaat.
Als de advocaat essentiële en cruciale onderdelen, zoals de ‘eigen fouten’, weglaat, dan is sprake van corrupt, misdadig en crimineel gedrag en misleiding van rechtbank en rechter. De moderne ‘procesmanager’ beslist op basis van wat hij heeft in het gerechtsdossier, niet op basis van wat hij zou moeten hebben conform de Advocatenwet en de NOvA-(gedrags)regels cum suis.
Want complete inhoudelijke tegenspraak is de wettelijke basis van ons rechtssysteem. Zonder scheiding der machten is corrupt, misdadig en crimineel gedrag een gegeven. Dit is bewust en planmatig zo georganiseerd, gecreëerd, uitgevoerd en gedoogd door ‘hogerhand’.