p-45
Social media deel 45.
Nederlandse burgers moeten weten dat ‘uitspraken te koop zijn’ en hoe advocaten dat ‘regelen’.
De informele macht regeert.
Als uitspraken in het burgerlijk recht te koop zijn, dan zijn die advocaten te koop. En als advocaten te koop zijn, dan is toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten te koop. En als toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten te koop is, dan is de wetgever (de Tweede Kamer en de Eerste Kamer), te koop. En als de Tweede Kamer en de Eerste Kamer te koop zijn, dan zijn onze parlementariërs te koop.
Als onze parlementariërs te koop zijn, dan zijn het lobbyisten die Nederland besturen. En als lobbyisten Nederland besturen dan is het de informele macht die Nederland bestuurt. Zonder scheiding der machten is corrupt, misdadig en crimineel gedrag een gegeven. Dit is bewust en planmatig zo georganiseerd, gecreëerd, uitgevoerd en gedoogd door ‘hogerhand’.
Wat zijn de zwakke kanten van onze democratie anno 2018 in Nederland.
Dan moeten we onderzoek doen naar de krachten waar onze democratie van afhankelijk is. Dat is met name het vertrouwen in individuen/mensen die het land besturen, te weten politici, ‘overheden’/ambtenaren en bestuurders in de burgerij en het bedrijfsleven een cruciale rol speelt op korte en langere termijn. Immers, zij zijn het die keuzes maken en beslissingen nemen op basis van, als het goed is, nationaal en algemeen belang.
Die politici en bestuurders hebben echter van nature ook eigen, en vaak heimelijke, belangen te behartigen en niet alleen die van de Nederlandse Staat c.q. de bevolking. Eigenbelang komt, direct of indirect, altijd van de opdrachtgever en/of de politieke partij en/of de portemonnee, inclusief macht en aanzien.
Om alle tegenstrijdige belangen van elkaar te scheiden zijn van hogerhand wetten en regels van toepassing verklaard. En zijn er onafhankelijke instellingen die voor handhaving - en zo nodig berechting - van overtredingen ervan zorgdragen. Wij hebben daarvoor de trias politica vastgelegd.
Die personen hebben en kennen ‘Chinese Muren’ tegen belangenverstrengeling, maar zijn die wel toereikend?
Van ‘eigen regels’ die wetgever, politici, overheden/ambtenaren en bestuurders hebben gemaakt en nog steeds maken. Maar ook die personen hebben eigenbelangen afkomstig van, direct of indirect, hun opdrachtgever en/of hun politieke partij en/of hun portemonnee, inclusief macht en aanzien.
Maar waar is de trias politica van afhankelijk?
Ja, die zijn in het algemeen genomen toereikend mits we dat per individu beoordelen. Zodra er sprake is van meerdere personen in een hiërarchische omgeving, die samen werken of samenwerken in een groep die beslissingen moet nemen, dan ligt het heel anders. Dan zijn de heimelijke eigenbelangen vaak een ‘smeermiddel’ om, mits daaraan ook is tegemoetgekomen door andere groepsleden, te worden ‘uitgeruild’ in wat daarna een compromis wordt genoemd.
Bedenk dat die compromissen kunnen betekenen dat zij later de ‘tegenspraak’ voorkomen en/of beperken! Zo’n geheim overleg heet in de politiek vaak ‘presidium’ en afspraken hierin gemaakt gelden voor de leden van de aangesloten Kamerfracties, Raadsfracties et cetera. Op persoonlijke titel of zonder last en ruggespraak stemmen is dan onmogelijk gemaakt en overruled van hogerhand.
Zo wordt van een partijstandpunt bijvoorbeeld opeens een groepsstandpunt gemaakt. Of, in bijzondere situaties zoals bij een ‘motie van afkeuring’ die niet in partijprogramma’s of coalitieprogramma’s is vastgelegd, maar die ertoe kan leiden dat op persoonlijke titel stemmen is verboden en geen partijstandpunt wordt ingenomen maar een groepsstandpunt. Zo kunnen politici, ondank een ‘doodzonde’ die toch overleven! Wetenschappelijk verantwoord maar uiteraard niet maatschappelijk verantwoord.
Dat uitruilen komt heimelijk niet naar buiten, het compromis wel.
n het bedrijfsleven is dan sprake van geheime ‘sideletters’ etc., in de politiek van geheime ‘herenafspraken’, politieke deals, achterkamertjespolitiek et cetera. Daarnaast kunnen er nog geheime specifieke afspraken voor binnen een groep gelden. Dit fenomeen komt ook vaak voor bij politieke partijen en bij politici, maar ook veelvuldig in het bedrijfsleven.
Dit speelt ook op het allerhoogste niveau van onze democratie, namelijk bij de regeringscoalitie, de wetgever en de trias politica. Een lid van de wetgever bijvoorbeeld, de Tweede en Eerste Kamer, heeft volgens de wet als volksvertegenwoordiger de plicht ‘zonder last en ruggespraak’ te stemmen.
Maar de politieke partijen in de coalitie laten haar Kamerleden op persoonlijk titel tekenen voor de inhoud van het coalitieakkoord en zij mogen daarna niet anders stemmen dan de partijtop voorschrijft. Het gevolg is dat de persoonlijk keuzevrijheid van het Kamerlid eenvoudig heimelijk is te blokkeren en heeft plaatsmaakt voor een voorgeschreven stem van ‘hogerhand’.
Anders gezegd: wat de wet afdwingt kan door geheime ‘eigen regels’ van de groep verdwijnen.
En als door de ‘allerhoogste hand’ handhaving van de wet wordt voorkomen en geblokkeerd door ‘eigen regels’, dan is de wet er voor de bühne en niet voor hen die het juist aangaat.
Geheime regels en geheimen ontstaan door heimelijke samenspanning van hogerhand, nooit door toedoen van de gewone man. En die dienen de hogerhand en komen ten laste van de gewone man. Het zijn dus niet alleen de geheime geschreven en ongeschreven ‘eigen regels’ van een groep gelijkgestemde belangenbehartigers. Het is ook en vooral het straffeloos ontbreken van ethiek, moraal, fatsoen en integriteit bij hen die de hogerhand besturen en sturen.
Maar als de groepsleden het erover eens zijn elkaar altijd en overal ‘heus’ te bejegenen, dan houdt dit keurig stand.
Een dief geeft geen dief aan bij de politie, daar hebben ze hun beroepseer voor. Onze democratie wordt dus vooral bedreigd door het straffeloos ontbreken van ethiek, moraal, fatsoen en integriteit bij hen die de hogerhand besturen en sturen.
Zij kiezen heimelijk voor hun eigenbelang en/of partijbelangen in plaats van voor het algemeen of nationaal belang. In hun toespraken merkt u hier niets van, dat hebben zij heimelijk geleerd en geoefend in hun communicatietrainingen.