Jan Scholten: p-89

p-89

De onschendbaarheid van hogerhand.

Social media deel 89.

De onschendbaarheid van hogerhand.

1

Een citaat uit de brief van,
Minister drs. S. Dekker van Justitie aan de voorzitter van de Tweede Kamer van 17 september 2019.

“Kern van onze rechtsstaat is dat we wetten en andere regels hebben waaraan mensen rechten kunnen ontlenen. Een onafhankelijke rechter doet in gevallen die aan hem worden voorgelegd een uitspraak over de toepassing van die wetten en andere regels. Zo worden partijen - ook overheden - teruggefloten als ze, zonder daartoe gerechtigd of bevoegd te zijn, de rechten van anderen aantasten. De rechtspraak zorgt hierdoor, samen met de twee andere staatsmachten, voor maatschappelijke stabiliteit, zekerheid, veiligheid en welvaart”.

Dat leest en klinkt ‘meesterlijk’!

Maar kan Minister drs. S. Dekker wettig en overtuigend bewijzen dat dit overal en altijd de dagelijkse praktijk is?

2

Het ontstaan en de ontwikkeling van de,
‘onschendbare en onzichtbare hand’ van het informeel Ministerie van Hogerhand.

Zou een corrupt, misdadig en crimineel document afkomstig van het informele Ministerie van Hogerhand () ook ‘dodelijk geweld/een dodelijk wapen’ kunnen zijn tegen de argeloze rechtzoekende burger in Nederland?

()

De samenstelling van hogerhand in dit kader:

A
De regering.
B
De coalitiepartijen.
C
Het parlement/de Tweede Kamer.
D
Voormalig Minister-president M. Rutte.
E
De Ministers van Justitie mr. F.B.J. Grapperhaus en drs. S. Dekker.
F
De bestuurders van de Raad van State.
G
De bestuurders van de Algemene Rekenkamer.
H
De bestuurders van de Nationale ombudsman.
I
De bestuurders van het College van Procureurs-Generaal.
J
De bestuurders van de Onderzoekraad voor de Veiligheid, en
K
de bestuurders van de advocatenorde Nederlandse Orde van Advocaten.
3

Ja, en wel door de volgende positie en faciliteiten van en voor het informeel Ministerie van Hogerhand.

A
Geen adequaat trias politica tussen wetgever, uitvoerder en rechtspraak, wel heimelijke samenspanning tussen alle individuele functionarissen die daar werken.
B
Geen adequaat, onpartijdig en onafhankelijk toezicht.
C
Geen adequate handhaving van alle wet- en regelgeving door het eigen Openbaar Ministerie.
D
Geen complete inhoudelijke publieke tegenspraak toegepast waar die nodig was.
E
Straffeloos en zonder bewijs ontkennen, verzwijgen, negeren en weglaten van kritiek en critici.
F
Geheimhoudingsrecht en -plicht als ‘oplossing’ naar de heimelijke nationale criminele doofpot.
G
Een wettelijk monopolie beschermt heimelijk extra en werkt preventief.
H
Politieke leiding die heimelijke bemoeienis heeft om private (eigen)belangen te dienen.
I
Nooit/nergens onpartijdige en onafhankelijke wetenschappelijke onderbouwing van het beleid, uitvoering en publieke communicatie.
J
Geen adequate verantwoording naar de burger toe via een systeem met de individuele Verklaring Omtrent Gedrag om het ‘maatschappelijk vertrouwen’ in functionarissen te garanderen.
K
De advocaat als politiek spion en geheim agent van het informeel Ministerie van Hogerhand.
L
De zwijgcultuur uit angst voor de ultieme sancties door het informeel Ministerie van Hogerhand.
M
Geen individuele verantwoording van de persoonlijke zorgplicht, ethiek, moraal, fatsoen en integriteit van elke individuele functionaris.
N
Een monopolie op en over de massamedia met als ultieme sanctie verdere uitsluiting van informatie afkomstig van het informeel Ministerie van Hogerhand.
O
De Paleizen van Justitie zijn haar burchten en straffeloze drukkerijen van de ‘nieuw papieren werkelijkheid/waarheid’ afkomstig van en gemonteerd door het informeel Ministerie van Hogerhand.
P
Toepassing van de trukendoos (), een overzicht van de praktische opties om te misleiden.
4

Hierdoor ontstaat bewust een:
soevereine, autonome en besloten juridische bestuurs- en besliscultuur die zichzelf onschendbaar heeft gemaakt.

Met als gevolg honderden corrupte, misdadige en criminele gerechtelijke uitspraken per dag. En honderden corrupte, misdadige en criminele (vaststelling)overeenkomsten per dag afkomstig van advocaten (kantoren). Elk advocatenkantoor is een donkere kamer voor de daar gevestigde politieke spion en de heimelijke geheim agent ten behoeve van het informeel Ministerie van Hogerhand.

Het informeel Ministerie van Hogerhand behartigt heimelijk de belangen van de politiek, politici, bestuurders en het gegoede bedrijfsleven (lobbyisten). De profiteurs ontkennen, verzwijgen en negeren dit uiteraard in koor uit volle borst. Maar zij verdedigen met behulp van alle politieke krachten de instandhouding hiervan! En voorkomen gelijktijdig de complete inhoudelijke publieke tegenspraak hierover want dat is een groot risico voor deze politici en bestuurders.

Het bewijs? Analyseer de totstandkoming van de ‘dividendcoup’ van voormalig Minister-president M. Rutte. En vergelijk die met de praktische uitwerking van de bovengenoemde en gemonteerde donkere kamer elementen in het besluitvormingsproces over ‘democratisch tot stand gekomen wet- en regelgeving’. Die zitten vol met ‘heimelijke samenspanning’.

5

Zo genadeloos werkt het informeel Ministerie van Hogerhand.

Bij twijfel hetzelfde doen met de recente totstandkoming van alle ‘maatschappelijke akkoorden’ zonder enige inbreng van de 13 miljoen stemgerechtigde burgers. Voor u, over u en zonder u.

6

Er is geen democratische Nederlandse rechtsstaat.

Er is geen democratisch gecontroleerd trias politica-beleid van de regeringen Rutte 1 tot en met 3. Hetzelfde geldt voor besluiten van de Europese Unie en de Europese Centrale Bank. Wat het wel is? ‘Heimelijke samenspanning’ tussen veronderstelde gescheiden machten!

De leden functionarissen van het Informeel Ministerie van Hogerhand zijn bewust corrupte, misdadige en criminele ‘maatpakken’ tot het tegendeel wettig en overtuigend is bewezen door onpartijdig en onafhankelijk toezicht.

7

Nederland moet onmiddellijk af van elke:
onschendbaarheid, onaanraakbaarheid en onaantastbaarheid van deze functionarissen betaald uit publieke gelden.

Eenieder (!) is van nature zelf verantwoordelijk en aansprakelijk voor zijn ‘doen en laten’.
Dat houdt ook verband met het verantwoordelijkheidsbesef dat de wet- en regelgeving eist.
Geen wet die boven deze persoonlijke verantwoordelijkheid staat of die kan aantasten of décharge kan verlenen.

Bijlage deel 89:

Pageviews