Wat er allemaal echt is gebeurd speelt geen enkele rol van betekenis voor de inhoud van de uitspraak
door de klachtenbehandelaar in zijn ‘donkere kamer’.
Inhoudsopgave:
1
Van rechthebbende naar rechteloze en machteloze.
A
Probleemstelling.
B
Waar moet Jan allemaal aan denken?
C
Hoe ziet het traject eruit dat hij moet volgen om te proberen zijn gelijk te krijgen?
D
Met welke ‘wet- en regelgeving’ krijgt Jan te maken?
E
Zijn er alternatieven voorhanden?
F
Wel of geen advocaat inschakelen om ‘bijstand’ te verlenen?
G
De rol van een formele gezagsverhouding bij klachtenbehandeling.
H
En de ervaringen met het indienen van een klacht uit de praktijk?
I
Een klacht tegen een curator en zijn rechter-commissaris bij de Nationale ombudsman.
I I
Een klacht tegen een advocaat bij de Deken van de Nederlandse Orde van Advocaten.
2
Samenvatting en conclusie.
1
Van rechthebbende naar rechteloze en machteloze.
A
Probleemstelling.
Op basis van ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ heeft Jan als particulier een klacht tegen een advocaat.
Op basis van ‘hoor en wederhoor/tegenspraak’ maakt de advocaat zijn ‘papieren’ antwoord hierop.
Jan is het oneens met de ongegrond verklaring van de klacht door de advocaat, beroep volgt bij de Deken.
De Deken past opnieuw ‘hoor en wederhoor’ toe en bevestigt de uitspraak dat de klacht ongegrond is.
De geschiedenis herhaalt zich, Jan gaat naar de Raad van Discipline, ook die acht de klacht ongegrond.
B
Waar moet Jan allemaal aan denken?
•
Hij stelt zich de volgende vragen:
Wie ziet er adequaat op toe dat Jan alle feiten en omstandigheden vermeldt en zijn claims juist zijn?
Wie ziet er adequaat op toe dat de advocaat alle feiten en omstandigheden noemt en zijn verweer klopt?
Wie ziet er adequaat op toe dat de advocaat alle feiten en omstandigheden vermeldt en juist oordeelt?
Wie ziet er adequaat op toe dat de Deken alle feiten en omstandigheden vermeldt en juist oordeelt?
Wie ziet er adequaat op toe dat de Raad alle feiten en omstandigheden vermeldt en juist oordeelt?
Hoe ziet het traject eruit dat hij ‘verplicht’ moet volgen om te proberen zijn gelijk te krijgen?
En met welke ‘wet- en regelgeving’ krijgt Jan te maken?
Zijn er alternatieven voorhanden?
Wel of geen advocaat inschakelen om ‘bijstand’ te verlenen?
Wat is de rol van een formele gezagsverhouding bij klachtenbehandeling?
En de ervaringen met het indienen van een klacht uit de praktijk?
C
Hoe ziet het traject eruit dat hij moet volgen om te proberen zijn gelijk te krijgen?
A
Eerst een klacht indienen bij zijn advocaat.
B
Als zijn advocaat de klacht ongegrond verklaart naar de Deken van de advocatenorde.
C
Als de Deken de klacht ongegrond verklaart met de ‘tuchtklacht’ naar de Raad van Discipline.
D
Als die de klacht ongegrond verklaart naar het Hof van Discipline.
•
Elke stap is een nieuwe ‘donkere kamer’ waarin de klachtenbehandelaar goed bewaarde geheimen heeft.
D
Met welke ‘wet- en regelgeving’ krijgt Jan te maken?
A
Jan heeft als particulier geen ‘eigen regels’, hij heeft ook geen rechtsbijstandsverzekering.
B
Met die van de wetgever, met name het burgerlijk recht.
C
Met die van de advocaat, met name die van de advocatenorde en zijn klachtenreglement.
D
En met die van de Deken van de advocatenorde.
E
En met die van de Raad van Discipline en vervolgens het Hof van Discipline.
E
Zijn er alternatieven voorhanden?
Via de advocaat, de Deken, en daarna eventueel de Raad en het Hof van Discipline is wel de logische weg maar dat is ook de meest eenzijdige weg. De beroepsgenoten en rechters beoordelen zelf de klacht op basis van hun ‘eigen spelregels’ en
zelfgekozen klachtenbehandelaars en die van het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie. De slager die zijn eigen vlees keurt.
Jawel, het Kifid is het alternatief (Klachteninstituut Financiële Dienstverlening) maar die is, net als de Nationale Ombudsman, ook gebonden aan ‘eigen regels’. En zijn hun ‘deskundige informanten’ wel echt onafhankelijk en objectief,
betrouwbaar en te vertrouwen?
F
Wel of geen advocaat inschakelen om ‘bijstand’ te verlenen?
Jan verdenkt zijn advocaat ervan, kort gezegd, ‘heimelijke samenspanning’ te plegen en het manipuleren en frustreren van de ‘verifieerbare tegenspraak’ om de klachtenbehandelaar geen compleet beeld te geven van de feiten en omstandigheden
van het geschil. Immers, een advocaat dient zich te allen tijde voor 100% te houden aan de Advocatenwet en de NOvA-(gedrags)regels.
Maar de toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten is dezelfde als de beroepsgroep Nederlandse Orde van Advocaten en dat voelt absoluut niet goed aan en is ook in strijd met de trias politica of ‘gescheiden machten’ in Nederland. Maar
wat erger is, de toezichthouder onderzoekt niet adequaat en actief op dossierniveau of de advocaat zich wel altijd aan alle regels hield en houdt.
Daar is ook geen enkel verifieerbaar publiekelijk bewijs voor beschikbaar bij de toezichthouder. Zo is elke advocaat goed totdat het tegendeel bewezen is geacht door de toezichthouder zelf? Die aanname zonder verifieerbaar periodiek bewijs
gaat er bij Jan niet in! Er is door het ontbreken van publieke jaarlijkse onderzoeksresultaten van de toezichthouder geen enkel beeld te vormen over welke advocaat wel of niet ‘adequaat’ voor de belangen van zijn cliënt opkomt.
Dit is eigenlijk niet alleen onbevredigend maar ook chaotisch voor een rechtzoekende. Als je niet zoekt vind je niet wat je moet opsporen en bestrijden als toezichthouder. Dat dit kan en mag voor een toezichthouder met een publieke taak is
ondenkbaar en onwezenlijk. En hoe staat het met de loyaliteit en het ‘heus’ gedragen tegenover de collegae van de advocaat? Ethiek, moraal, fatsoen en integriteit zijn een zeldzaamheid bij deze wetenschappelijke beëdigde functionarissen,
dat zijn de feiten.
G
Wat is de rol van een formele gezagsverhouding bij klachtenbehandeling?
Een gezagsverhouding staat geheel los van de inhoud van de klacht maar de gezagsdrager bepaalt wel straffeloos de procedure en de inhoud van de uitspraak. Klachtenbehandeling bestaat altijd uit ‘hoor en wederhoor, uit verifieerbare
‘tegenspraak’ organiseren om een compleet beeld te krijgen van en over de klacht. Daarop is de Nederlandse rechtspraak gebaseerd.
A
Hoe luidt het verwijt en wat zijn de nadelige gevolgen daarvan?
B
Wat waren de ‘complete’ feiten en omstandigheden waarbinnen het verwijt speelde?
C
Is het verband tussen de feiten, het verwijt en de gevolgen ervan verifieerbaar bewezen?
D
Wat is de juiste conclusie en hoe zijn de gevolgen te compenseren?
•
Wat is een gezagsverhouding?
A
De macht om uiteindelijk, en zo nodig een door macht te handhaven, beslissing te nemen.
B
Met machtiging, autorisatie van ‘hogerhand’.
C
Bevoegd wettelijk gezag.
D
En gezag/macht onderling.
•
Het gebruik van gezag en macht?
A
Het gebruik van gezag en macht versus het misbruik van gezag en macht gebeurt heimelijk en straffeloos. Het gaat dan niet over de inhoud van de klacht. Wel met het doel het bestaande geschil in je voordeel te beslechten en eventueel je
status quo te behouden. Het hebben van ‘eigen regels’ en een goede ‘trukendoos met goochelaar’ is van heimelijk en doorslaggevend belang. Want: ‘wat je niet ziet, leest of hoort mis je ook niet altijd’! De kunst van het weglaten: ‘wat er
niet staat bestaat niet en heeft niet bestaan. In de uitspraak worden veel feiten en omstandigheden uit de klacht ongemotiveerd weglaten, dit komt massaal voor.
H
En de ervaringen met het indienen van een klacht uit de praktijk?
Bij een geschil tussen partijen met een onderling ongelijke gezagsverhouding en zonder onderzoeksrechter die de ‘tegenspraak’ adequaat onderzoekt, gebeurt onder andere het volgende.
I
Een klacht tegen het Gerechtsbestuur van de Rechtbank Utrecht bij de Nationale ombudsman.
A
Frustreren en manipuleren om niet-ontvankelijkheid te kunnen vaststellen.
B
Heimelijke samenspanning tussen ‘deskundige informanten’ (Het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie!) van de Nationale ombudsman en de Nationale ombudsman.
C
Geen transparantie (gepersonaliseerde feiten en omstandigheden) en geen ‘verifieerbare tegenspraak’.
D
Geen concurrentie, controle, correctie, integriteit en adequaat toezicht op de procedure.
E
Een wettelijk monopolie, dus geen alternatieve wegen.
F
Netwerk-samenwerking: organisatorisch/bureaucratisch van achter de schermen en in donkere kamers (kring).
G
Netwerk-samenwerking: van belangenafstemming achter de schermen en in donkere kamers (niveaus).
H
Netwerk-samenwerking: van ‘hogerhand’, dat wil zeggen in opdracht van superieuren (Raad van Bestuur en het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie aan het bestuur).
I
Beroep of hoger beroep uitsluiten.
J
Reputatie van onafhankelijk, objectief en deskundig maar niet verifieerbaar bewezen.
K
‘Taalspelletjes’ uitgebreid toegepast, wat er niet staat bestaat niet en heeft niet bestaan.
L
‘Wat er echt allemaal is gebeurd’ vertaald naar een ‘formeel juridisch juist evangelie’.
M
Geen inhoudelijke reacties, verifieerbare betwisting of verweer tegen de klacht en kritiek.
N
Geen publiciteit en neiging zo spoedig mogelijk af te leggen/voortgang te blokkeren van klacht en kritiek.
O
Specifieke juridische deskundige Nationale ombudsman versus een onervaren ondeskundige klager (afhankelijk).
P
‘Dubbele petten’ en kans op verraad bij klager tijdens ‘bijstand’ van een advocaat.
Q
Straffeloos ontkennen, verzwijgen en negeren ‘in algemene termen’ (vaste tactiek).
R
‘Algemeen bloot verweer’, dus zonder verifieerbaar inhoudelijk bewijs, betwisting of verweer.
S
Citeren en/of verwijzen naar medestanders en medebelanghebbenden.
T
Belang bij status quo van de ‘gevestigde orde/Nationale ombudsman’.
U
Interpretaties van wetten en regels leidt naar moderne ‘papieren oorlog’ (tijd, geld en macht).
V
Verzonnen en gecreëerde papieren werkelijkheid zonder forensische historische realiteit.
W
Ervaring leert dat een ‘ambtsinstructie’ van het Ministerie van Justitie en Veiligheid/Openbaar Ministerie wordt gehandhaafd alsof het een wet is.
X
De Nationale ombudsman kan een klacht ‘buiten behandeling stellen’ als de klacht te veel tijd/lezen vergt (kul).
Y
In de uitspraak zijn veel feiten en omstandigheden uit de klacht ongemotiveerd weggelaten.
Z
De Nationale ombudsman is een ‘donkere kamer’ waarin zij goed bewaarde geheimen heeft.
✩
I I
Een klacht tegen een advocaat bij de Deken van de Nederlandse Orde van Advocaten.
1
Frustreren en manipuleren om niet-ontvankelijkheid te kunnen vaststellen.
2
De aangeklaagde advocaat in een klacht en de klachtenbehandelaar hebben elk een monopolie.
3
Aangeklaagde is lid van de beroepsgroep Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA), de Deken werkt namens de tuchtrechter NOvA!
4
De aangeklaagde heeft meestal wettelijk gezag en/of macht.
5
De aangeklaagde heeft meestal geen last van concurrentie, controle, correctie, integriteit en adequaat toezicht.
6
De aangeklaagde heeft meestal ‘algemene voorwaarden, klager als particulier meestal niet.
7
Deze algemene voorwaarden zijn eenzijdig opgesteld door aangeklaagde en geven meestal de aangeklaagde alleen ‘rechten’ en de klager alleen ‘plichten’ (onredelijk bezwarende bepalingen).
8
Aangeklaagde in een klacht heeft meestal specifieke kennis en ervaring, klager als particulier niet.
9
De aangeklaagde probeert meestal een telefonische fase in te passen waarvan de inhoud niet schriftelijk wordt bevestigd en waarnaar later wel wordt verwezen in de correspondentie.
10
Aangeklaagde winkelt ‘selectief’ in de verwijten, feiten en omstandigheden en vat samen en concludeert ‘naar zich toe’.
11
Het belang van de klacht wordt vaak heimelijk ontkend, verzwegen en genegeerd door aangeklaagde waarna een adequate belangenafweging door de Deken en de Raad van Discipline, tussen die van klager en aangeklaagde, uitblijft.
12
Aangeklaagde maakt een juridisch juiste versie van de klacht en die vervangt meestal ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ in de klacht van klager.
13
De regie van de klachtenbehandeling komt bij de Deken en ‘hogerhand’ te liggen.
14
Achter de schermen van aangeklaagde en de Deken vindt heimelijke samenspanning plaats met ‘hogerhand’ en allerlei belanghebbenden (afspraken om de ‘zwarte Piet’ aanwijzen).
15
Transparantie, het personaliseren van feiten en omstandigheden, bij aangeklaagde en de Deken over belangen en contacten inzake de klacht ontbreekt geheel.
16
‘Loyaliteit en heus bejegenen’ binnen het netwerk van aangeklaagde en de Deken is de beste bescherming tegen de klager(s) en de buitenwereld.
17
Aangeklaagde heeft meestal een ‘geschreven en/of ongeschreven code’ die alleen bekend is binnen het netwerk van aangeklaagde en niet bekend is bij klager.
18
Persoonlijke belangen van aangeklaagde, Deken en ‘hogerhand’ verschillen van de belangen van het ‘instituut’ Nederlandse Orde van Advocaten.
19
‘De betaler bepaalt’ binnen het instituut Nederlandse Orde van Advocaten van aangeklaagde en Deken en die is meestal onbekend, onaanraakbaar en onaantastbaar voor klager.
20
Aangeklaagde en instituut Nederlandse Orde van Advocaten maken meestal onderdeel uit van een netwerk waarin sprake is van rangen en standen en waarbij de gezagsverhouding buiten beeld blijft voor wat betreft heimelijke samenspanning,
commerciële belangen, prestige, reputatie, macht et cetera.
21
De geloofwaardigheid van gehanteerde ‘onderbouwing’ van argumenten en standpunten in een ongegrond verklaring van een klacht door de Deken en de Raad van Discipline is meestal gebaseerd op de ‘eigen regels’, niet op de verwijten, feiten en
omstandigheden in de klacht.
22
Een oorlog op ‘papier’ is efficiënt en effectief te voeren door aangeklaagde en Deken, niet door klager.
23
Er zijn beleidsbepalende ‘functionarissen binnen de Nederlandse Orde van Advocaten’ die je wel wilt aanspreken maar niet kunt aanspreken op basis van hun ‘eigen regels’ en de reikwijdte van hun ‘invloedsferen’.
24
Elke aangeklaagde en elke Deken heeft een standaard ‘trukendoos’ die tijd, geld en juridische macht oplevert.
25
Klachten blijven meestal buiten de publiciteit of aangeklaagde verbiedt die direct of indirect.
26
Als klachten het ‘algemeen of nationaal belang’ betreffen is de weerstand bij aangeklaagde breed opgetrokken op basis van een uitgebreid netwerk van belanghebbenden (status quo).
27
Het niet beschikbaar stellen of uitsluiten van (hoger) beroep bevestigt de machtspositie.
28
‘De kunst van het weglaten’: wat er niet staat bestaat niet en heeft niet bestaan doet veel klagers al snel de das om.
29
‘Niet ontvankelijk en ongegrond’ volgt meestal op een niet onderbouwde en niet verifieerbare en bewezen doelredeneringen van de Deken afkomstig uit het verweer van aangeklaagde.
30
De eigen regels zijn er voor mijn vrienden, de interpretatie voor mijn vijanden.
31
Het bovenstaande gebeurt heimelijk en nagenoeg altijd ‘straffeloos’.
32
Er is geen toezichthouder bekend op de Deken en Raad van Discipline die publiekelijk de resultaten van zijn adequate toezicht op dossierniveau publiceert.
33
In de uitspraak zijn veel feiten en omstandigheden uit de klacht ongemotiveerd weggelaten.
34
De Deken, de voorzitter van de Raad van Discipline, de Raad van Discipline en het Hof van Discipline vormen elk een ‘donkere kamer’ waarin zij goed bewaarde geheimen koesteren.
✩
2
Samenvatting en conclusie.
Het gevolg van ‘eigen regels’ van de aangeklaagde of de klachtenbehandelaar is dat klager in het algemeen op een enorme achterstand kan komen te staan door gebrek aan adequaat onderzoek van de ‘tegenspraak’ in combinatie met straffeloze
heimelijke samenspanning, gecreëerde hiërarchie, politiek en tactiek achter de schermen (trukendoos). ‘Wat er allemaal echt is gebeurd speelt geen enkele rol van betekenis voor de inhoud van de uitspraak door de klachtenbehandelaar.
Niemand ziet adequaat toe op wat Jan, de advocaat, de Deken en de Raad van Discipline schrijven. Ondanks het feit dat de advocaat, de Deken en de Raad verifieerbaar moeten vaststellen dat de advocaat de Advocatenwet en de NOvA-(gedrags)
regels in het verleden, en ook in deze tuchtklacht, stipt toepaste. De kunst van het weglaten: ‘wat er niet staat bestaat niet en heeft niet bestaan’. Wat je niet weet mis je niet in de stukken, daarvoor ben je afhankelijk van een
onafhankelijke en objectieve advocaat die niet heimelijk samenspant.
Zonder adequaat onderzoek van de tegenspraak op volledigheid en juistheid maar met heimelijk ‘heus’ gedrag tussen de betrokken wetenschappelijke beëdigde functionarissen, is de ‘papieren werkelijkheid’ van de advocaat, de Deken en de Raad
‘doorgestoken kaart’, bedrog, valsheid in geschrifte en misleiding.
Zo ontstaan ook de misdadige en criminele gerechtelijke uitspraken omdat elke advocaat straffeloos ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ kan en mag vertalen naar zijn gewenste ‘papieren werkelijkheid’ om gelijk te krijgen. En deze ‘papieren
werkelijkheid’ neemt de klachtenbehandelaar maar wat graag over van de aangeklaagde, onder ongemotiveerde weglating van de tegenspraak en de feiten en omstandigheden uit de klacht zelf.
Toezichthouder Nederlandse Orde van Advocaten moet er absoluut zeker van zijn dat de advocaat altijd stipt heeft gewerkt conform de wetgeving. Zij moet altijd op verzoek onomstotelijk en verifieerbaar kunnen bewijzen dat de advocaat wettig
en rechtmatig op het tableau stond en staat. Zonder dit bewijs kan en mag de advocaat zich geen advocaat noemen. De cliënten van de advocatuur moeten te allen tijde op ‘deze aanname’ kunnen vertrouwen. Maar de toezichthouder Nederlandse
Orde van Advocaten doet absoluut niet wat hij moet doen: adequaat toezicht houden. Dat kan ook niet als dat toezicht plaatsvindt op je collegae.
Het anticiperende gegoede bedrijfsleven weet dat het heimelijk heel eenvoudig zijn gelijk kan ‘kopen’ en zo, met zijn gerechtelijke uitspraak in de hand, doen wat hem goed uitkomt.
Bedenk vooraf of de ‘klachtenbehandelaar en de ‘tegenpartij’ elk verifieerbaar betrouwbaar zijn op basis van het verleden en te vertrouwen in de toekomst.
✩✩✩ Bij twijfel niet ‘inhalen’. Uw tegenpartij weet dit ook. ✩✩✩