Jan Scholten: p-81

p-81

De parlementaire controle ‘’om zeep helpen’’.

Social media deel 81.

De parlementaire controle ‘’om zeep helpen’’.

1

Voormalig Minister-president M. Rutte vond het geen goed plan.

Hij gebood cijfermateriaal van onderzoeksbureaus over de uitkomsten van het concept ‘klimaatakkoord’ niet voor, maar na de begrotingsbehandeling te publiceren.

Note:

In Nederland sloten bedrijven en organisaties voor de invulling van klimaatbeleid in 2019 het Klimaatakkoord.

In het Klimaatakkoord staan afspraken met vijf sectoren over de maatregelen om de klimaatdoelen te halen.

Wat betekent dit?

A
Dat hij straffeloos alle bestaande wet- en regelgeving laat voor wat die waard is en zijn agenda, ‘visie’ en persoonlijke eigenbelang de voorrang geeft die het zijns inziens verdient.
B
Zo laat hij zien dat straffeloos ‘kiezen voor vrijheid en democratie’ vanuit een gecreëerd monopolie met bijbehorende hiërarchie en gezagsverhouding mogelijk is mits adequaat toezicht maar ontbreekt.
C
Dat hij straffeloos laat zien dat partijdiscipline, het (grond)recht van volksvertegenwoordigers op werken en stemmen ‘zonder last’ en het ‘tijdig en juist’ informeren van de Tweede Kamer gerespecteerd worden als dat hem politiek goed uitkomt.
D
Dat hij straffeloos het ‘spelletje’ mag spelen dat ‘de kunst van het weglaten’ heet. ‘Wat er wel is maar er toch niet blijkt te zijn’ kan dan ook niet tegen hem gebruikt worden.
E
Dat hij straffeloos een beroep doet op zijn volksvertegenwoordigers om de coalitiediscipline te volgen en zich niet te baseren op hun grondwettelijke opdracht ‘zonder last’ te werken en stemmen. En dat zij zo achteraf goedkeuren wat pertinent ‘fout’, onwettig, onrechtmatig en ondemocratisch tot stand kwam.
F
Hij een straffeloos voorbeeld is voor alle wetenschappelijke en beëdigde functionarissen, die op basis van een gecreëerd monopolie met bijbehorende hiërarchie en gezagsverhouding, niet op grond van wet- en regelgeving maar op basis van de persoonlijke agenda en eigenbelang straffeloos kunnen en mogen beslissen wat zij weglaten in de voorbereiding van complete publieke inhoudelijke tegenspraak voor besluiten, beslissingen en (gerechtelijke) uitspraken.
G
Dat het straffeloos gebrek aan een adequaat toezichthouder op de complete ‘hogerhand’, zoals een Hoge Kamer van Toezicht, zich wreekt doordat de gevolgen van alomtegenwoordige ‘heimelijke samenspanning’ onomkeerbaar zijn gemaakt en misbruik van maatschappelijke voorkennis, macht en vertrouwen mogelijk maken. Met de grote kans op herhaling van alle risico’s daaruit voortvloeiend.
H
Als feiten, omstandigheden en argumenten/bewijzen niet hun werk doen in de politiek, het landsbestuur, de rechtspraak, advocatuur en het Paleis van Justitie, dan zijn het heimelijke, anticiperende, georganiseerde en procesmatige ‘trucjes’ die de uitkomsten bewust bepalen.
I

Als onze volksvertegenwoordigers van de coalitiepartijen in onze Tweede Kamer het ‘grondwetartikel ‘zonder last werken en stemmen’ schenden verhullen zij tegenover de burgers/kiezersheimelijke samenspanningwaardoor de complete publieke inhoudelijke tegenspraak uitblijft bij de besluitvorming.

Daarmee en daardoor is de rol van ons hoogste controleorgaan van de regering en de democratie heimelijk ‘om zeep geholpen’.

2

Doorgestoken kaart.

Onze hoogste macht, het parlement, is vanwege corrupte, misdadige en criminele gedragingen door haar leden, het ‘nationaal centrum van doorgestoken kaart’ van de Nederlandse politiek en het landsbestuur. Met behulp van het Ministerie van Justitie houdt hogerhand ‘handen boven het hoofd’ van mensen daar waar zij dat nuttig en wenselijk acht.

Met die kennis van nu zou dit moeten leiden tot onmiddellijke ontbinding van zowel deze huidige regering als dit huidige parlement. Al is de leugen nog zo snel, de waarheid – ‘wat er echt allemaal is gebeurd’ - achterhaalt haar wel. Maar intussen was wel sprake van doorgestoken kaart bij het nemen van besluiten en beslissingen.

3

Een publieke samenzwering op basis van uitsluiting van gewone burgers/kiezers.

De maatschappelijke gevolgen van enerzijds de heimelijke samenspanning tussen onze regering en het parlement en anderzijds het bewust niet handhaven van de grondwettelijke bepaling ‘zonder last’ voor de volksvertegenwoordigers veroorzaakt veel financiële en maatschappelijke schade bij de gewone burgers/kiezers.

A
Die heimelijke samenspanning voorkomt dat het parlement adequaat toeziet op - en alle wettelijke vereisten adequaat handhaaft - tegenover het regeringsbeleid en de democratische werking van onze (verzorgings) Staat.
B

Het bewust niet handhaven van de grondwettelijke bepaling ‘zonder last’ voor die volksvertegenwoordigers voorkomt bewust het ontstaan van complete publieke inhoudelijke tegenspraak waardoor de belangrijkste partij, te weten de gewone burgers/kiezers, niet representatief noch normatief aan het woord komen. Immers, die volksvertegenwoordiger moet juist grondwettelijk onpartijdig en onafhankelijk die gewone burgers/kiezers vertegenwoordigen.

En dat gebeurt heimelijk niet!

In dit ongewenste en gemanipuleerde heimelijke samenspel tussen de wetgever en uitvoerder zonder adequaat toezicht ontstaan maatschappelijk geoormerkte akkoorden die heimelijk onvoldoende democratisch draagvlak bezitten. Het heimelijk belang van de overheid en/of het bedrijfsleven overvleugelt het maatschappelijk belang van de gewone burgers/kiezers omdat die geen zicht hebben op, noch toegang krijgen tot, de complete publieke inhoudelijke tegenspraak die logischerwijs aan het ‘polderen’ ten grondslag zou moeten liggen.

Zo gezien zijn dergelijke maatschappelijke akkoorden gewoon heimelijke verdienmodellen voor de overheid, politici, politiek en het gegoede bedrijfsleven want zij maken hier straffeloos gretig gebruik van.

4

Dit heimelijke fenomeen verklaart de noodzaak voor oprichting van de Hoge Kamer van Toezicht.

Als maatschappelijke ‘waakhond’ die wel doet wat de Nederlandse democratie met zijn wet- en regelgeving voorschrijft, namelijk onafhankelijke en onpartijdige controle van de regering op basis van het principe ‘trias politica’ tussen de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht.

Wij stellen heden vast dat als een leider niet corrupt is, mensen om hem heen dat ook niet durven te zijn!
Als hij dat wel is, zijn zij dat helaas maar al te vaak ook!

Minister-president Rutte, u bent, gelet op het bovenstaande, heimelijk te smerig om nog langer te worden gezien als een respectvol en adequaat Eerste Minister en regeringsleider voor de gewone Nederlandse burgers!

Bijlage deel 81:

Pageviews